tag:blogger.com,1999:blog-38699562123286825252024-03-20T02:59:53.772-07:00 Μονάδα Θεραπείας Συμπεριφοράς Μονάδας Θεραπείας Συμπεριφοράς (Ε.ΚΕ.Ψ.Υ.Ε.) Μετσοβου 33 Αθήνα Τηλ:210 8229681Unknownnoreply@blogger.comBlogger18125tag:blogger.com,1999:blog-3869956212328682525.post-47257157946125710122022-11-11T11:08:00.003-08:002022-11-11T11:08:38.466-08:0035 χρόνια Μονάδα θεραπείας συμπεριφοράς (ΜΘΣ) του ΕΚΕΨΥΕ <p> </p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwpntS1WTS3ZClO9ukiRoJdnp3jkDlsUdIDwneU_CMyzFW0HJCMKHnidW6XQ607-CUvcf4Hdn-52HGjOmuAluWou5fBE1BGB1XF9TkPRvmdnY7N-Ao6RAfglRS2wZ9-z4BllBozVJzwbVCAKw04uDrNlLbDXz9hOW1w2fViFbHsM3NNQNpSBxZvrSW/s1200/mind_cbt_cognitive_behavioural_therapy_counselling_og_image_272.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="630" data-original-width="1200" height="210" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwpntS1WTS3ZClO9ukiRoJdnp3jkDlsUdIDwneU_CMyzFW0HJCMKHnidW6XQ607-CUvcf4Hdn-52HGjOmuAluWou5fBE1BGB1XF9TkPRvmdnY7N-Ao6RAfglRS2wZ9-z4BllBozVJzwbVCAKw04uDrNlLbDXz9hOW1w2fViFbHsM3NNQNpSBxZvrSW/w400-h210/mind_cbt_cognitive_behavioural_therapy_counselling_og_image_272.jpeg" width="400" /></a></div><br /><p><br /></p><p><br /></p><p>Γιάννης Κασβίκης </p><p><br /></p><p>• Εισαγωγή</p><p><br /></p><p>• </p><p><br /></p><p>Η ΜΘΣ λειτουργεί 35 χρόνια, χωρίς εδώ και καιρό να υπάρχει στην οργανωτική δομή του Ελληνικού Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής και Ερευνών (ΕΚΕΨΥΕ). Αναφέρεται η ιστορία αυτού του παραδείγματος, επειδή η ιστορία της ΜΘΣ θα μπορούσε να είναι η ιστορία των περισσοτέρων δομών παροχής ψυχιατρικής περίθαλψης. Το παραχθέν έργο και η μακροβιότητά του ίσως το κάνουν ενδιαφέρον. </p><p><br /></p><p>Η ΜΘΣ του ΕΚΕΨΥΕ ιδρύθηκε τον Οκτώβρη του 1988 στην Αθήνα με σκοπό την παροχή θεραπείας συμπεριφοράς (ΘΣ) σε εξωτερικά ιατρεία. Εκτιμώντας τις κλινικές ανάγκες της Αθήνας εστιάσαμε σε ενήλικες πάσχοντες από Διαταραχές Άγχους (Διαταραχή πανικού, Αγοραφοβία, Κοινωνική Φοβία, Ειδικές Φοβίες), Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή, Μετατραυματική Διαταραχή Άγχους, ορισμένες Διαταραχές Παρόρμησης και Τριχοτιλομανία. Σε συνεργασία με Παιδοψυχιάτρους θεραπευτές συμπεριφοράς, προσφέρουμε θεραπεία και σε νέους κάτω των 16. </p><p><br /></p><p>Ξεκινήσαμε με προσωπικό έναν ψυχίατρο, δύο ψυχολόγους και μία δίγλωσση γραμματέα, ενώ σύντομα φιλοξενήσαμε και 2 ειδικευόμενους συναδέλφους. Πλησίστια δημιουργήσαμε τα εργαλεία, τον χώρο και το σύστημα κλινικής λειτουργίας, ώστε σε ένα χρόνο να μπορούμε να αναφέρουμε κλινικά αποτελέσματα στο 8ο Παγκόσμιο Ψυχιατρικό συνέδριο.1 Στον χώρο της μονάδας φιλοξενήθηκε η Ελληνική Εταιρία Έρευνας της Συμπεριφοράς (ΕΕΕΣ) και άρχισαν τα εκπαιδευτικά σεμινάρια, που μας προσέφεραν μια ελάχιστη οικονομική αυτονομία για την αυτάρκεια αναλωσίμων. </p><p><br /></p><p>Τιμηθήκαμε στα εγκαίνια της ΜΘΣ από τους καθηγητές Isaac Marks και τον παλιό του συνεργάτη και πρωτεργάτη της ΘΣ στη Ελλάδα Γιάννη Μπουλουγούρη, ώσπου, μια μέρα χωρίς προ-συνεννόηση απεσπάσθη η γραμματεύς στον πρόεδρο και η μια ψυχολόγος στον υπουργό. Στον κίνδυνο δημοσιουπαλληλοποίησης μας, απαντήσαμε με άνοιγμα σε εθελοντές, κίνηση που μας κράτησε ζωντανούς και καλά μέχρι σήμερα.</p><p><br /></p><p>Το ΕΚΕΨΥΕ είναι ΝΠΙΔ, με προυπολογισμό 6Χ106 και ψυχοδυναμικό προσανατολισμό, τίποτε παράξενο το 1988. Έτσι, το άνοιγμα στους νέους αντιμετωπίστηκε αρνητικά από το προσωπικό και τους συναδέλφους, οι εθελοντές ήταν ύποπτοι πως κλέβουν τη δουλειά από μόνιμους υπαλλήλους. Μέχρι σήμερα υπέστημεν 7 μετακομίσεις και μία δυσμενή μετάθεση. Το αφιλόξενο εργασιακό περιβάλλον, αρχικά ισορροπήθηκε από την συνεχή και γενναιόδωρη συμπαράσταση των μελών της ΕΕΕΣ και την σιωπηρή έγκριση της έδρας, ενώ στην συνέχεια με την ανατροφοδότηση από την εκπαιδευτική, κλινική και ερευνητική λειτουργία μας. </p><p><br /></p><p>• </p><p><br /></p><p>• ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΊΑ</p><p><br /></p><p>• Η εσωτερική ισορροπία και παραγωγική διαδικασία στην ΜΘΣ στηρίχτηκε στις εμπνεύσεις του βιβλίου WALDEN II του BF Skinner, που εισάγει διαφορετικές δομές αυτό-οργάνωσης, με ισότιμη ανάληψη καθηκόντων, ανάλογα με τις ικανότητες του καθένα, εξατομικευμένο παραγωγικό σύστημα, εβδομαδιαίες κοινές «επισκέψεις» όπου γίνονταν ο καταμερισμός εργασίας και ο προγραμματισμός και εξατομικευμένη εκπαίδευση των εθελοντών (tutoring). Το μη φιλικό περιβάλλον αύξανε την συνοχή της ομάδας, το status των εθελοντών εξασφάλιζε την έλλειψη προσδοκιών για δευτερογενή οφέλη και το πρωτόλειο της ύπαρξής μας απέκλειε οποιαδήποτε γραφειοκρατική φιλοδοξία. Κανείς δεν ήρθε να πάρει ένα χαρτί, που δεν υπήρχε. </p><p><br /></p><p>• </p><p><br /></p><p>• Η συμφωνία με τους συνεργάτες ήταν πως ΜΟΝΟΝ αυτοί θα ξέρουν τι ξέρουν, δεν έχουμε αρμοδιότητα να χορηγήσουμε πιστοποιήσεις και συνεκτικός μας κρίκος θα είναι η ευφορία που αισθανόμαστε κατά την άσκηση των καθηκόντων μας. Αυτή ήταν η μόνη άμεση επιβράβευση, αν αυτή εξέλειπε έχουμε αποτύχει. Το κριτήριο των ηδονοτρόπων συμπεριφορών υπηρετήθηκε συστηματικά, με αποτέλεσμα μερικές εθελοντικές συνεργασίες να κρατούν για περισσότερο από 15 χρόνια, ίσως ασκήσαμε ενσυνειδητότητα εστιάζοντας στο γίγνεσθαι, τότε μας φαίνονταν κοινή λογική. </p><p><br /></p><p>• </p><p><br /></p><p>• Υιοθετήσαμε αυστηρά ακαδημαϊκά κριτήρια στην λειτουργία μας (διαύγεια, συνεργασιμότητα, κοινή πρόσβαση σε δεξαμενή γνώσης, μεθοδολογίας και αποτελεσμάτων των επιμέρους ερευνητικών προσπαθειών, μοίρασμα πληροφοριών και αλληλεγγύη), ορίσαμε τακτές συναντήσεις με στόχο την ανάδυση και εκτόνωση αναπόφευκτων εσωτερικών εντάσεων (τύπου Ballint), συμφωνήσαμε πως ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα αλλά τα μέσα συν διαμορφώνουν το αποτέλεσμα και έτσι διαμορφώθηκε μια ομοιογένεια που αποκαθίστατο με αυτό-ρύθμιση. Όσοι δεν μπορούσαν να συμβαδίσουν, απομακρύνονταν μόνοι τους πιεσμένοι από την σύγκριση. </p><p><br /></p><p>• </p><p><br /></p><p>• Στην κλινική πρακτική εφαρμόστηκαν τα πρότυπα μεθοδολογίας της ΜΘΣ του Maudsley και προσπαθήσαμε να μην εξελληνίζονται οι πρακτικές-πράγμα στο οποίο βοήθησαν οι ερευνητικές ερωτήσεις. Όλες οι παραπάνω «συστεμικές» ρυθμίσεις ενισχύθηκαν και παγιώθηκαν από το κλινικό, εκπαιδευτικό και ερευνητικό προιόν των εθελοντών.</p><p><br /></p><p>• </p><p><br /></p><p>• Αποτελέσματα</p><p><br /></p><p>• Ελάτε να δούμε σε τι (άλλο από την δική μας ευχαρίστηση) χρησιμοποιήσαμε αυτήν την εσωτερική δομή</p><p><br /></p><p>• Κλινική δραστηριότητα: 1500 καταγεγραμμένα περιστατικά θεραπείας με αξιολόγηση κάθε περιστατικού πριν, μετά και μετά από 6 μήνες από την ολοκλήρωση της θεραπείας. Ο ρυθμός ανάληψης νέων περιστατικών είναι περίπου 50 κάθε χρόνο. Λίστα αναμονής για νέα περιστατικά περί τις 2 εβδομάδες. Οι κλινικοί ρυθμοί είναι συγκρίσιμοι με τα ανάλογα Πανεπιστημιακά τμήματα.</p><p><br /></p><p>• </p><p><br /></p><p>• Εκπαιδευτική δραστηριότητα: Από το 1990 οργανώνουμε ετήσια και διετή αυτό-χρηματοδοτούμενα σεμινάρια εκπαίδευσης συναδέλφων (ψυχολόγων και ψυχιάτρων) στην θεωρία και την κλινική άσκηση της θεραπείας συμπεριφοράς. Από το 2008 σε συνεργασία με το ΕΠΙΨΥ και την Α' Ψυχιατρική κλινική του Παν. Αθηνών διεξάγεται 2ετές σεμινάριο στη Θεραπεία Συμπεριφοράς για τις Διαταραχές άγχους, απ’ όπου απεφοίτησαν πάνω από 200 συνάδελφοι. Οι σημειώσεις με την συν-επιμέλεια του Νίκου Βαιδάκη εκδόθηκαν το 2022 με τίτλο «κλινικός οδηγός θεραπείας συμπεριφοράς» Εκδόσεις Β. </p><p><br /></p><p>• </p><p><br /></p><p>• Διοικητικά: Η ανάληψη διοικητικών ευθυνών περιορίστηκε από την έλλειψη γραμματέως, σε συνεργασία με την ΕΕΕΣ συμμετείχαμε στην οργάνωση του 24ου συνεδρίου της European Association of Behavioral and Cognitive Therapy και στο διετές μετ-εκπαιδευτικό σεμινάριο στο ΕΠΙΨΥ.</p><p><br /></p><p>• </p><p><br /></p><p>• Έρευνα πεδίου σε στοιχειώδεις επιστημονικές ερωτήσεις: Με σύνθημα “και από τη μύγα ξύγκι” αρχίσαμε να αξιοποιούμε την τρέχουσα κλινική μας δουλειά. Tο προφανές πρώτο ερώτημα ήταν αν τα αποτελέσματα της ΘΣ μπορούν να επαληθευτούν στην Αθήνα, που απαντήθηκε στο 8ο παγκόσμιο συνέδριο ψυχιατρικής,1 και επιβεβαιώθηκε σε μία πιο λεπτομερή αναδρομική μελέτη 15 χρόνων αργότερα.2</p><p><br /></p><p>• </p><p><br /></p><p>• Στη συνέχεια ερευνήσαμε το φαινόμενο της συνεχούς βελτίωσης των ασθενών μετά την λήξη της θεραπείας και της πλήρους διακοπής φαρμάκων, της παθολυτικής δράσης της ΘΣ, της βελτίωσης δηλαδή της ζωής του ασθενούς σε τομείς που δεν υπήρξαν αντικείμενα θεραπείας. Αρχίσαμε με μια ομάδα ασθενών με Αγοραφοβία, που χαρακτηρίζεται από την εξωτερική απόδοση του ελέγχου της υγείας τους, όπου επιβεβαιώθηκε η αλλαγή της ευθύνης της υγείας από εξωτερικούς παράγοντες (τύχη, σημαντικοί άλλοι) σε εσωτερικούς (εαυτός).3 </p><p><br /></p><p>• </p><p><br /></p><p>• Δεδομένης της ενεργητικής συμμετοχής των ασθενών στην ΘΣ δεν μας εξέπληξαν τα αποτελέσματα και στην συνέχεια εξετάσαμε πότε, κατά την διάρκεια της θεραπείας αρχίζει αυτή η αλλαγή με μία ποσοτική,4 και μια έρευνα συνδυασμού ποσοτικής και ποιοτικής ανάλυσης,5 που έδειξε την σχέση του βαθμού εγρήγορσης του ασθενούς στις πρώτες συνεδρίες, με την συμμετοχή του στην συνέντευξη και θεραπεία, ενώ προσπάθησε να προβλέψει την διακοπή της θεραπείας. Εξετάσαμε την σχέση απόδοσης ελέγχου της υγείας σε μετανάστες πάσχοντες από Κατάθλιψη και Μετατραυματική Διαταραχή,6 και τέλος η εν εξελίξει έρευνα στην ΜΘΣ εξετάζει το συναίσθημα της αυτάρκειας (self –efficacy) που αποκομίζουν οι ασθενείς από την θεραπεία τους, πώς αλλάζοντας το μείγμα προσεγγισης/αποφυγής εμπλουτίζουν τις επιλογές τους και βρίσκουν προσαρμοστικές απαντήσεις σε αγχογόνες συνθήκες.</p><p><br /></p><p>• </p><p><br /></p><p>• Η Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή (ΙΨΔ) είναι μια αρρώστια με την οποία αναπτύσσεις χρόνιο δεσμό και η αρχική μου εκπαίδευση είχε αυτήν σαν αποκλειστικό αντικείμενο για 4 χρόνια. Το ενδιαφέρον μας εκδηλώθηκε με 2 εργασίες, 7,8 ενώ όπως συχνά συμβαίνει στην ΙΨΔ εκκρεμεί η επεξεργασία και συγγραφή αποτελεσμάτων άλλων δύο εργασιών. </p><p><br /></p><p>• Σε συνεργασία με το Trauma Center του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής του Λονδίνου, εξετάσαμε την Μετα-τραυματική Διαταραχή των θυμάτων του σεισμού της Πάρνηθας στο Ίλιον,9 και προτείναμε στην Πολιτική Προστασία τρόπους περιορισμού του πανικού που προξενεί και στον οποίον οφείλονται οι περισσότερες ανθρώπινες απώλειες, με ελεγχόμενη προσομοίωση. </p><p><br /></p><p>• </p><p><br /></p><p>• Σταθμίσαμε ένα κεντρικό ψυχομετρικό εργαλείο, το Ερωτηματολόγιο φόβου των Marks και Mathews,10 και εκδώσαμε και διανείμαμε δωρεάν το Y-Bocs (Yale, Brown Obssesive Compulsive Scale).11 </p><p><br /></p><p>• Άλλα ερευνητικά ερωτήματα που μας απασχόλησαν αφορούσαν την Κοινωνική Φοβία,12 την Θετική Ψυχολογία,13 και την περιγραφή θεραπείας και κλινικών αποτελεσμάτων της Τριχοτιλομανίας.14 Τέλος, στα πλαίσια της διάχυσης της ΘΣ στους συναδέλφους δημοσιεύσαμε τα κλινικά αποτελέσματα μιας μοναδικής συνεδρίας θεραπείας συμπεριφοράς, βασισμένη στην έκθεση, με το εγχειρίδιο οδηγιών.15</p><p><br /></p><p>• </p><p><br /></p><p>• Συμμετείχαμε σε 4 διατριβές σε συνεργασία με το Πάντειο και το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.</p><p><br /></p><p>• Βραβεία: Δήμος Ηλίου, για την συνεισφορά της ΜΘΣ στους σεισμοπαθείς του Ήλιον.</p><p><br /></p><p>• </p><p><br /></p><p>• Συζήτηση. Η πολυετής καθυστέρηση προσαρμογής των κοινωνικών δομών σε σύγχρονα δεδομένα δεν είναι άγνωστη στη χώρα μας, ελλείψει πρωτοκόλλων και εσωτερικής αυτό-ρύθμισης. Θυμίζω πως όταν ξεκινήσαμε τα περισσότερα από όσα τώρα θεωρούνται παγιωμένη γνώση, ήταν υπό διερεύνηση και η ΘΣ ήταν άγνωστη λέξη για τους περισσότερους στην Ελλάδα. Ο Γκάντι άλλωστε μας θυμίζει πως «στην αρχή σε αγνοούν, μετά σε κοροιδεύουν, μετά σε φοβούνται και στο τέλος σε αποδέχονται». Αντιδράσαμε στη μαθημένη αβοηθησία που μας προέτρεπε το περιρρέον καθεστώς του Δημοσίου, και παρουσιάζει κάποιο κοινωνικό ενδιαφέρον η επιβίωση δομής στηριγμένη σε εθελοντική εργασία 35 χρόνια. Ίσως αυτό υποδεικνύει την ανάγκη προσαρμογής στις τρέχουσες θεραπευτικές απαιτήσεις των συναδέλφων μας. </p><p><br /></p><p>• Η πυραμιδική δομή λήψεως αποφάσεων μετριάστηκε σημαντικά στην ΜΘΣ, η συλλογική ευθύνη και ως εκ τούτου η συν-εξέλιξη των συμβαλλομένων ήταν η κύρια εκπαιδευτική διαδικασία. Η ΜΘΣ καταξιώθηκε και πλέον δέχεται παραπομπές από όλους τους κοινωφελείς οργανισμούς. Τέλος, μοιραστήκαμε το συναίσθημα της υπερηφάνειας, για αυτό που κάναμε, κάτι όχι τόσο πρωτότυπο (Η αλήθεια είναι η αλήθεια των ομοίων -Khoun), αλλά πολύ ευχάριστο και σε πολλούς πρωτόγνωρο. Έτσι, όσοι έρχονταν να συνεργαστούν μαζί μας αποκτούσαν ένα εκπαιδευτικό βίωμα στην ΘΣ. Και η βιωματική γνώση είναι ανεξίτηλη.</p><p><br /></p><p>• Όλη η ομάδα της ΜΘΣ είναι τα νήματα που πλέκουν την δημιουργική προσπάθεια. Παραφράζοντας τον Le Doux (ότι η αμυγδαλή είναι μια έννοια) θα έλεγα το ίδιο και για ‘μας. Υπήρξαμε και υπάρχουμε κυρίως στο μυαλό μας και στο μυαλό του κόσμου, άλλωστε μακρόχρονα όλοι κρινόμαστε από το προιόν μας.</p><p><br /></p><p>• </p><p><br /></p><p>• Βιβλιογραφία</p><p><br /></p><p>• 1) First year clinical experience of a new Behavioral Treatment Unit: Demographic and clinical characteristics of attendants. 8th world Congress of Psychiatry Kasvikis Υ, et al, Excerpta Medica:1989, 107, </p><p><br /></p><p>• 2) 18ο Συνέδριο Ψυχιατρικής της ΕΨΕ (2004) Κασβίκης Γ., κ.α.</p><p><br /></p><p>• 3) Η επίδραση της θεραπείας έκθεσης στην απόδοση ελέγχου υγείας αγοραφοβικών ασθενών. (2003) Γ., Κασβίκης, κ.α. Ψυχιατρική, 14(3), 191-199 </p><p><br /></p><p>• 4) Cognitive changes in health locus of control attributions after behavioral analysis in patients with panic disorder and/or agoraphobia, Yiannis Kasvikis et al., Psychiatriki (2022), </p><p><br /></p><p>• 5) Treatment engagement in the early phase of cognitive-behavior therapy for panic disorder:A grounded theory analysis of patient experience. Tzavela EC, et al. Psychother Res. (2018) Nov;28(6):842-860</p><p><br /></p><p>• 6) Απόδοση ελέγχου ψυχικής υγείας σε πληθυσμό προσφύγων με διαπιστωμένη ψυχοαθολογία, Τσιώνης Α, κ.α. (2022),Ψυχιατρική, υπο δημοσίευση</p><p><br /></p><p>• 7)Δημογραφικά και φαινομενολογικά χαρακτηριστικά 60 ελλήνων ασθενώνμε Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή (2004) Ε. Κουμαντάνου κ.α. Ψυχιατρική, 15: 236-244 </p><p><br /></p><p>• Differentiation of 2 Obsessive-Compulsive Disorder Subgroups with Regard to Demographic and Phenomenological Characteristics Combining Multiple Correspondence and Latent Class Analysis, Psychopathology (2021) Koumantanou L et al.</p><p><br /></p><p>• 9) Earthquake-related psychological distress and associated factors 4 years after the Parnitha earthquake in Greece (2005) Maria Livanou et al. European Psychiatry, 20(2), 137-144.</p><p><br /></p><p>• 10)Ψυχομετρικές ιδιότητες της Ελληνικής μετάφρασης του ΕρωτηματολόγιουΦόβου των Marks και Mathews (2000 Ψυχιατρική, 17(4),314-324: Γιάννης Κασβίκης, κ.α.</p><p><br /></p><p>• 11) Y-Bocs (Yale, Brown Obssesive Compulsive Scale) επιμέλεια έκδοσης Ν. Βαιδάκης κ.α.</p><p><br /></p><p>• 12) Κοινωνική Φοβία, Σύγχρονες Θεραπείες. (2006) Μαρία Λιβανού κ.α.. Ψυχολογία (4)., </p><p><br /></p><p>• 13) Θετικές παρεμβάσεις στη Γνωσιακή Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία. Ψυχολογία, 19 (3): 296-312 Βλοντάκης Ι κ.α. (2012). </p><p><br /></p><p>• 14) Θεραπεία συμπεριφοράς σε 11 ασθενείς με τριχοτιλομανία, Παυλοπούλου Η., κ.α. (2014). Γνωσιακή - Συμπεριφοριστική Έρευνα & Θεραπεία, 1, σελ. 27-33.</p><p><br /></p><p>• 15) Manualized single-session behavior treatment with self-help manual for panic disorder with or without agoraphobia. Mitsopoulou T et al Psychother Res. 2019 Sep 11:1-12</p><div><br /></div>Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3869956212328682525.post-13906388470165755052017-12-08T08:36:00.000-08:002017-12-08T08:36:03.580-08:00Τα οφέλη της φυσικής δραστηριότητας και ο ρόλος της στη Θεραπεία Συμπεριφοράς για διαταραχές άγχους<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHDL8kxaDrxs_I7H2JfPhIbG1ArCL3cnlXudSarWeqwYWuZT0QvyiBZy1dgnOdHBNJcIDJBPUMB1vdiwUjJjbSXSz3_ZpYkIsSP8bheV-P6cHF5Bmdrv8C93SF39d_XXO46CwkS3F-Yn0/s1600/fysikh+drasthriuothta.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="191" data-original-width="264" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHDL8kxaDrxs_I7H2JfPhIbG1ArCL3cnlXudSarWeqwYWuZT0QvyiBZy1dgnOdHBNJcIDJBPUMB1vdiwUjJjbSXSz3_ZpYkIsSP8bheV-P6cHF5Bmdrv8C93SF39d_XXO46CwkS3F-Yn0/s1600/fysikh+drasthriuothta.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">φυσική δραστηριότητα</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
Υπάρχει πληθώρα ευρημάτων που υποδεικνύουν ότι η φυσική δραστηριότητα (ΦΔ) είναι αγχολυτική</div>
<a name='more'></a> και προάγει την βελτίωση την διάθεσης και την ευημερίας, τόσο σε υγιή άτομα όσο και σε άτομα με <b>παθολογικό άγχος</b>. Βάσει αυτών των ευρημάτων, διεθνείς οδηγίες προτείνουν τουλάχιστον 150 λεπτά την εβδομάδα αεροβικής ΦΔ μέτριας έντασης (WHO, 2011).<br />
<div style="text-align: justify;">
Πως εξηγούνται τα οφέλη της ΦΔ; Οι ακριβείς μηχανισμοί μέσω των οποίων η ΦΔ επιδρά στο άγχος είναι ακόμα υπό διερεύνηση. Μερικοί τεκμηριωμένοι φυσιολογικοί μηχανισμοί είναι η ρύθμιση του άξονα υπόφυσης-υποθαλάμου, η αύξηση των σεροτονινεργικών και νοραδρενεργικών επιπέδων στον εγκέφαλο, και η έκκριση ενδογενών οπιοειδών. Είναι δεδομένο ότι η ΦΔ συνδέεται με βελτίωση της φυσικής κατάστασης, που με την σειρά της επιφέρει ψυχολογικές αλλαγές όπως το αίσθημα αυτό-αποτελεσματικότητάς και η βελτίωση της εικόνας εαυτού- ιδιαίτερα στους εφήβους και τους νεαρούς ενήλικες. Επιπροσθέτως, η ομαδική ΦΔ συχνά επιφέρει κοινωνικά οφέλη- έτσι άλλωστε συχνά ενισχύεται θετικά και συνεχίζεται. Τέλος, ιδιαίτερα σημαντικό είναι ότι με τη ΦΔ το άτομο εκπαιδεύεται να ασκεί ενεργητικό ρόλο στην υγεία του, κάτι που αυξάνει το αίσθημα εσωτερικού ελέγχου, το οποίο συνδέεται θετικά με την ψυχική υγεία.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η ΦΔ ως ενισχυτική θεραπευτική στρατηγική. Στο πλαίσιο της θεραπείας συμπεριφοράς για διαταραχές άγχους η ΦΔ αποτελεί ενισχυτική στρατηγική (augmentation strategy) διότι προάγει την αποτελεσματική διαχείριση των σωματικών συμπτωμάτων άγχους και το αίσθημα αυτό-αποτελεσματικότητας. Στο πλαίσιο της θεραπείας, η ΦΔ αποτελεί μια μορφή έκθεσης στα συμπτώματα άγχους, καθώς τα σωματικά συμπτώματα κατά την διάρκεια ΦΔ (εφίδρωση, ταχυπαλμία) είναι παρόμοια με τα σωματικά συμπτώματα άγχους. Στόχος είναι ο ασθενής να εξοικειωθεί με τα συμπτώματα αυτά σε συνθήκες προγραμματισμένες και ασφαλείς. Ειδικά για τη <b>διαταραχή πανικού</b> έχει βρεθεί σημαντική μείωση των συμπτωμάτων όταν ακολουθήθηκε δομημένη παράλληλη παρέμβαση ΦΔ. Δύο άλλες μελέτες με δομημένη αεροβική άσκηση επέδειξαν μείωση της ευαισθησίας στο άγχος, η οποία διαμεσολαβεί στη μείωση του γενικού άγχους.</div>
<div style="text-align: justify;">
Η ΦΔ έχει πολλαπλά και καλά τεκμηριωμένα οφέλη και αποτελεί μια άριστη στρατηγική στην πρόληψη και τη διαχείριση του άγχους.</div>
<br />
Ελένη Κ. Τζαβέλα<br />
<br />
Αναφορές<br />
Asmundson, G. J., Fetzner, M. G., DeBoer, L. B., Powers, M. B., Otto, M. W., & Smits, J. A. (2013). Let's get physical: a contemporary review of the anxiolytic effects of exercise for anxiety and its disorders. Depression and anxiety, 30(4), 362-373.</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3869956212328682525.post-37616040585662054302016-11-11T06:43:00.000-08:002016-11-11T06:43:20.425-08:00Η διαχείριση του θυμού<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq_qQBn8_IEpnUpSR37r0TKhWNI9k5edGQHuDz2u4eaf1opCA_6rTI64Bkw-uCkhkIVM_X74pgdRFKCwITskdEsy6R00Qoh9yPzAgT3HBb0YMvjtBfalbTLeWqo6ygvgNHMRBCU9N-MFY/s1600/angryphone.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq_qQBn8_IEpnUpSR37r0TKhWNI9k5edGQHuDz2u4eaf1opCA_6rTI64Bkw-uCkhkIVM_X74pgdRFKCwITskdEsy6R00Qoh9yPzAgT3HBb0YMvjtBfalbTLeWqo6ygvgNHMRBCU9N-MFY/s1600/angryphone.png" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Η διαχείριση του θυμού</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;"><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
Ο θυμός είναι ένα από τα βασικά ανθρώπινα συναισθήματα.
</div>
<a name='more'></a>Είναι φυσιολογικό να θυμώνουμε και είναι υγιές να τον εκφράζουμε. Η σύγχρονη
ζωή όμως απαιτεί έλεγχο του θυμού μας όταν αυτός ξεσπά σε μεγάλη συχνότητα, πχ
καθημερινά, αλλά και όταν η διάρκειά του είναι μεγάλη. Ο ανεξέλεγκτος θυμός
μπορεί να οδηγήσει σε ανεπιθύμητες και
επικίνδυνες προς τον εαυτό και τους άλλους
συμπεριφορές, όπως έντονους καβγάδες στο σπίτι ή στην εργασία, σωματική
βία ή επικίνδυνη οδήγηση.<br />
<div class="MsoNormal">
Σκοπός της διαχείρισης του θυμού είναι να μειωθεί η ένταση, η
διάρκεια του συναισθήματος και η
φυσιολογική διέγερση που προκαλεί. Η
διαχείριση θυμού που θέλουμε να φέρει αποτελέσματα σε βάθος χρόνου απαιτεί
τροποποιήσεις στην καθημερινότητα. Οι παρεμβάσεις που μπορούμε να εφαρμόσουμε
γίνονται σε δυο επίπεδα. </div>
<div class="MsoNormal">
Το πρώτο επίπεδο παρέμβασης στο θυμό αφορά στη διαχείρισή
του <b><u>την ώρα που συμβαίνει</u></b>. Με
άλλα λόγια τι μπορώ να κάνω τη στιγμή που αρχίζω και θυμώνω πολύ έντονα για να
αποφύγω την υπερβολή στη συμπεριφορά μου και τους κινδύνους που αυτή ενέχει;</div>
<div class="MsoNormal">
Είναι σημαντικό να γνωρίζω ότι η διαχείριση του θυμού δεν
ξεκινάει αφού θυμώσω, τότε είναι συνήθως αργά για να καταφέρω να αναστείλω την
έκφρασή του σε όλη της την ένταση. Ξεκινά με την <b>αναγνώριση των ερεθισμάτων (</b><b><span lang="EN-US">triggers</span>)</b>, των αφορμών
εκείνων που γνωρίζω εκ των προτέρων και από την εμπειρία μου ότι είναι
πιθανότερο να μου προκαλέσουν θυμό και μάλιστα δυσανάλογο σε ένταση και
διάρκεια από το αναμενόμενο. Ποια είναι τα συνήθη ερεθίσματα που με βγάζουν
εκτός ελέγχου; Ένας συγκεκριμένος
συνεργάτης, κάποια θέματα συζήτησης, μια διαδρομή με κίνηση στο δρόμο; Αφού
λοιπόν γνωρίζω και περιμένω πως θα νιώσω θυμό, έχω ήδη γλυτώσει από τον
αιφνιδιασμό του άρα μπορώ καλύτερα και εγκαίρως να τον διαχειριστώ. Γνωρίζοντας
τι ακολουθεί, μπορώ να κατευνάσω το ανεπιθύμητο ξέσπασμα με απλούς
τρόπους: </div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l1 level1 lfo2; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span><!--[endif]--><b>Παρατηρώ
τον εαυτό μου</b>. Ποια είναι η πρώτη σωματική αντίδραση που αισθάνομαι όταν ο
θυμός μου αρχίζει να αυξάνεται σε ένταση; Φούντωμα, τρέμουλο, αίσθημα παλμών;
Γνωρίζοντας τα «επικίνδυνα» ερεθίσματα και τις πρόδρομες σωματικές εκφράσεις
του θυμού, αυτός αρχίζει και γίνεται ακόμα πιο προβλέψιμος. Τη στιγμή αυτή
φροντίζω να <b>αναπνέω αργά</b> για να
βοηθήσω στην επαναφορά της χαλάρωσης στο σώμα μου.</div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="mso-list: l1 level1 lfo2; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span><!--[endif]-->Η <b>αποφυγή
της κατάστασης</b> που με έχει φέρει στα πρόθυρα έντονου θυμού είναι σε αυτή
την περίπτωση επιθυμητή. Αν φύγω από μια συζήτηση που είναι έτοιμη να εκραγεί
δίνω χρόνο στον εαυτό μου να χαλαρώσει και να διαχειριστεί την κατάσταση πιο
ψύχραιμα. Μπορώ να πω «χρειάζομαι 5 λεπτά, θα συνεχίσουμε τη συζήτησή μας σε
λίγο» και να μείνω στο διπλανό δωμάτιο μετρώντας μέχρι το 10 και σφίγγοντας ένα
μαξιλάρι για να εκτονώσω την ένταση του σώματός μου. Μπορώ εναλλακτικά να βγω
και να περπατήσω ή να τρέξω για μερικά
λεπτά. Αν οδηγώ, κάνω στην άκρη και επιστρέφω στο δρόμο αφού ηρεμήσω.</div>
<div class="MsoNormal">
Το δεύτερο επίπεδο της διαχείρισης του θυμού αφορά στις
παρεμβάσεις που μπορώ να εφαρμόσω για να ωφεληθώ και <b><u>μακροπρόθεσμα</u></b>.</div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l1 level1 lfo2; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span><!--[endif]-->Αν παρατηρήσω ότι τελευταία έχει γίνει
ανησυχητικά συχνό να «βγαίνω απ’ τα ρούχα μου» με το παραμικρό, είμαι δηλαδή ευερέθιστος
και διάφορες «αθώες» αφορμές με οδηγούν σε ξεσπάσματα οργής που δεν προλαβαίνω
να κρατήσω υπό έλεγχο, αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι διανύω περίοδο έντονου
στρες ή ότι είμαι ιδιαίτερα κουρασμένος και πιεσμένος. Μπορώ <b>να ξεκινήσω από τα βασικά</b>: να
ξεκουραστώ με τους όποιους εφικτούς τρόπους πχ να πάρω κάποιες μέρες άδεια, να
πάω μια εκδρομή, να κάνω περιπάτους στη φύση, να κάνω γιόγκα, να χαλαρώσω. </div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l1 level1 lfo2; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span><!--[endif]--><b>Βάζω στη
ζωή μου σταθερά τη σωματική άσκηση</b>. Η σταθερή σωματική άσκηση (μέτρια
σωματική άσκηση, όπως γρήγορο περπάτημα, τρέξιμο ή κολύμπι, 3-4 φορές την
εβδομάδα για 30’ λεπτά) φαίνεται πως δρα ρυθμιστικά προς τα συναισθήματά μας.
Με άλλα λόγια ρίχνει τα επίπεδα του άγχους και βελτιώνει τη διάθεσή μας. Συχνά
η πηγή του θυμού είναι οι απαιτήσεις του περιβάλλοντος εργασίας. 30 λεπτά ήπιας
άσκησης μετά τη δουλειά και πριν την επιστροφή στο σπίτι μπορεί να είναι
ευεργετικά ως προς το να εκτονωθεί η ένταση και να μη μεταφερθεί στο σύντροφο ή
στα παιδιά μου.</div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l1 level1 lfo2; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span><!--[endif]--><b>Εξασκούμαι
στο να επικοινωνώ καλύτερα</b>: Αν πχ παίρνω μέρος σε μιασυζήτηση στην οποία «τα αίματα έχουν ανάψει», μπορώ να
περιμένω ή να επιβραδύνω. Να ακούω προσεκτικά, να ζυγίζω καλύτερα τι θέλω να πω
και πως να το πω. Θα μάθω έτσι να αποφεύγω πιθανές εκρήξεις θυμού που είναι
πιθανότερο ναμε κάνουν να αισθάνομαι τελικά χειρότερα και να θυμώνω ευκολότερα.
</div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span><!--[endif]--><b>Μετατρέπω
το θυμό σε διεκδικητική συμπεριφορά</b>. Μπορώ να παρατηρήσω αν ο θυμός που
αισθάνομαι τελευταία έχει να κάνει με την αίσθηση ότι με αδικούν. Μια καλή
ισορροπία ανάμεσα στο να διεκδικώ ό,τι δίκαια μου αναλογεί και στο να λέω όχι
όταν αισθάνομαι ότι οι απαιτήσεις από εμένα είναι υπερβολικές μπορεί να
αφαιρέσει ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος.</div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="mso-list: l0 level1 lfo1; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]-->-<span style="font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-variant-numeric: normal; line-height: normal;">
</span><!--[endif]-->Ε<b>πιστρατεύω
συχνά το πολύτιμο Χιούμορ μου</b>! Το να προσπαθώ να βλέπω την κατάσταση από
την αστεία της πλευρά μπορεί να βοηθήσει στην εκτόνωση της έντασης και τελικά
να αποφύγω ένα ανεπιθύμητο ξέσπασμα.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Νέλλη Παγκάκη <span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3869956212328682525.post-86020187524316872492016-10-12T14:04:00.001-07:002016-10-12T14:10:45.653-07:00 Οικογενειακοί παράγοντες στην ανάπτυξη παθολογικού άγχους παιδιών και εφήβων<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggk9pglQxHNr-psElu4bi7t6Yhqx_f7uJ8dHq26e5qct5ajG_t6pYkap56V2LRQ7Nsqa9_AG78W2C4pQpAvdmrkoDYlXBUK37WHUotJNZcQ-hpM_nhS2s1q1GpxuLB3R57oLuKrIMhRek/s1600/agxos+kai+oikogenia.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggk9pglQxHNr-psElu4bi7t6Yhqx_f7uJ8dHq26e5qct5ajG_t6pYkap56V2LRQ7Nsqa9_AG78W2C4pQpAvdmrkoDYlXBUK37WHUotJNZcQ-hpM_nhS2s1q1GpxuLB3R57oLuKrIMhRek/s320/agxos+kai+oikogenia.jpg" width="249" /></a></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; text-align: left;">Το παθολογικό άγχος συνηθέστερα εμφανίζεται στην παιδική ηλικία και εμμένει
στην ενήλικη ζωή αν δεν γίνει κατάλληλη διαχείριση.</span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Ελένη Κ. Τζαβέλα</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span></div>
<a name='more'></a><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><i>Πώς αναπτύσσεται το άγχος στην παιδική και εφηβική ηλικία και πώς συντηρείται;</i>
Τα σύγχρονα μοντέλα αναπτυξιακής ψυχοπαθολογίας προτείνουν ότι κάποιοι ατομικοί
παράγοντες κινδύνου (γενετική προδιάθεση, προσωπικότητα) αλληλοεπιδρούν με το
περιβάλλον (οικογένεια, σχολείο, συνομήλικοι) και συμβάλλουν στην ανάπτυξη του παθολογικού
άγχους στα παιδιά και τους εφήβους.<o:p></o:p></span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Ως προς το περιβάλλον, την πιο σημαντική επίδραση στην παιδική ηλικία έχει
το πρώιμο οικογενειακό περιβάλλον και ειδικά οι γονείς. Το γονικό στυλ που χαρακτηρίζεται από <b>υπερβολικό
γονικό έλεγχο</b>/υπερπροστασία και <b>χαμηλή
γονική αποδοχή </b>(συναισθημάτων και συμπεριφορών) έχει συστηματικά συνδεθεί
με την ανάπτυξη και τη συντήρηση διαταραχών άγχους παιδιών και εφήβων. Φαίνεται ότι ο υπερβολικός έλεγχος στερεί στα
παιδιά εμπειρίες και ευκαιρίες μάθησης και αυτονόμησης. Η χαμηλή γονική αποδοχή
συναισθημάτων και συμπεριφορών των παιδιών συχνά εκδηλώνεται με <i>επικριτικά σχόλια</i> των γονέων (πχ για τις
φοβικές αντιδράσεις ή τις αποφυγές) που υπονομεύουν την αυτό-αποτελεσματικότητα των παιδιών και γίνονται και αίτιο
συγκρούσεων. Ένας τρίτος καθοριστικός
παράγοντας είναι η ίδια η <b>συμπεριφορά
των γονέων. </b>Η οικογένεια είναι το
πρώτο «σχολείο» μάθησης και οι γονείς τα πρώτα και σημαντικότερα <b>πρότυπα συμπεριφοράς</b>. Τα παιδιά
παρατηρούν και μιμούνται τους γονείς τους.
Η μίμηση είναι και ένας μηχανισμός
απόκτησης φοβιών- ήδη από τη βρεφική
ηλικία. Για παράδειγμα, ξέρο<a href="https://www.blogger.com/null" name="_GoBack"></a>υμε ότι τα νεογνά μιμούνται
τις φοβικές αντιδράσεις της μητέρας τους σε νέα αντικείμενα. Επίσης, ξέρουμε
ότι παιδιά κάτω των 2 ετών μαθαίνουν εύκολα να αποφεύγουν ένα νέο αντικείμενο
μετά από παρατήρηση <i>μιας</i> μόνο φοβικής
αντίδρασης της μητέρας τους σε αυτό το αντικείμενο. Ενδιαφέρον είναι ότι τα
παιδιά μαθαίνουν να φοβούνται ερεθίσματα και μέσα από προφορική έκφραση από τη
μητέρα της επικινδυνότητας κάποιου αντικειμένου. <span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Οι συζυγικές σχέσεις των γονέων έχουν ευρέως ερευνηθεί σε σχέση με τις
διαταραχές άγχους. Τα αποτελέσματα είναι μικτά και αφορούν τις συγκρουσιακές
σχέσεις γονέων και το διαζύγιο: ενώ οι συγκρουσιακές σχέσεις των γονέων και το
διαζύγιο συνδέονται σε κάποιες μελέτες με αυξημένο άγχος των παιδιών, φαίνεται
ότι οι <b>συγκρουσιακές συζυγικές σχέσεις</b>,
και όχι το διαζύγιο, είναι αυτό που επιβαρύνει τα παιδιά. Για παράδειγμα, σε μελέτη με 1.640 παιδιά 6-14
ετών, φάνηκε ότι τα παιδιά γονέων που είχαν χωρίσει τα τελευταία δύο χρόνια
είχαν χαμηλότερα επίπεδα άγχους από τα παιδιά των γονέων που παρέμεναν παντρεμένοι
αλλά είχαν συζυγικές συγκρούσεις. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Επίσης,<b> </b>κοινωνικο-οικονομικοί
παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση διαταραχών άγχους.
Συγκεκριμένα, η ανεργία των γονέων έχει συνδεθεί με γενικευμένη αγχώδη
διαταραχή (ΓΑΔ) στην ενήλικη ζωή.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b><i>Τι
μπορούν να κάνουν οι γονείς</i></b><i>;</i> Οι γονείς
καλούνται να συμμετάσχουν στη θεραπεία συμπεριφοράς των παιδιών τους,
παίρνοντας μέρος σε <b>παράλληλη
ψυχοεκπαιδευτική παρέμβαση</b>. Στόχος της παρέμβασης είναι η κατανόηση των
μηχανισμών ανάπτυξης παθολογικού άγχους και η αλλαγή των δυσλειτουργικών γονικών
συμπεριφορών («προσαρμογή» στα συμπτώματα; <span lang="EN-US">accommodation</span>) που συντηρούν
το παθολογικό άγχος. Παράλληλα γίνεται εκπαίδευση σε δεξιότητες επικοινωνίας ώστε
να μειωθούν οι συγκρούσεις και να βελτιωθεί το κλίμα της οικογένειας.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Βιβλιογραφία</b><b><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span lang="EN-US" style="color: #222222;">Rapee, R. M. (2012). Family factors in the development and
management of anxiety disorders. <i>Clinical Child and Family Psychology Review</i>,
<i>15</i>(1), 69-80.</span><span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US" style="color: #222222;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Wood, J. J., McLeod, B. D., Sigman, M., Hwang, W. C., & Chu,
B. C. (2003). Parenting and childhood anxiety: Theory, empirical findings, and
future directions. <i>Journal of child psychology and psychiatry</i>, <i>44</i>(1),
134-151.</span></span><span style="font-family: "arial" , "sans-serif"; mso-ansi-language: EL;"><o:p></o:p></span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3869956212328682525.post-36583576937771713682015-06-16T07:45:00.000-07:002015-06-16T07:45:49.284-07:00Νεανική Iδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή: Ο Ρόλος και η Ψυχοεκπαίδευση των Γονέων<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIm73gHmpzQuU4FLgwFJGzoBciqn-YROZ7KH04l5EMuq0GWQaF23Gzg3x3q2LPwvAc3QXb1yznqQ70f4-9v8myU0axklnpKT_Qh0HBcLSW9-yMePtLdLAx9LlsVK8SvRL8ajm8bW-9qUM/s1600/Goneis+OCD.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIm73gHmpzQuU4FLgwFJGzoBciqn-YROZ7KH04l5EMuq0GWQaF23Gzg3x3q2LPwvAc3QXb1yznqQ70f4-9v8myU0axklnpKT_Qh0HBcLSW9-yMePtLdLAx9LlsVK8SvRL8ajm8bW-9qUM/s320/Goneis+OCD.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="background-color: black;"><span style="color: #cccccc;">Ο Ρόλος και η Ψυχοεκπαίδευση των Γονέων</span></span></td></tr>
</tbody></table>
<div align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt; text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt; text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">Ελένη Κ. Τζαβέλα – Λία Κουμαντάνου<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt;">
<span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">Η
νεανική Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή (ΙΨΔ) συνδέεται με σοβαρή έκπτωση
στην λειτουργικότητα των εφήβων σε κοινωνικό και ακαδημαϊκό επίπεδο, ενώ επιφέρει σημαντική συναισθηματική επιβάρυνση</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt;">
<span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";"></span></div>
<a name='more'></a><br /><br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt;">
<span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">.
Σημαντική επίσης είναι η επιβάρυνση της οικογένειας από την ΙΨΔ, αλλά και η <b>εμπλοκή της οικογένειας</b> στην διατήρηση των συμπτωμάτων της
ασθένειας. Συγκεκριμένα, η αναγκαστική <b>γονεϊκή προσαρμογή</b> (</span><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">parental</span></i><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";"> </span></i><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">accommodation</span></i><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">) <b>έχει ερευνηθεί ευρέως ως ένας παράγοντας διαιώνισης της νεανικής ΙΨΔ</b>.
Ως γονεϊκή προσαρμογή ορίζεται η συμμετοχή των μελών της οικογένειας στην παθολογική συμπεριφορά του πάσχοντος από
ΙΨΔ (Calvocoressi </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">et</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">al</span><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">., 1999).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt;">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">K</span><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">άποια <b>παραδείγματα</b></span><span style="font-size: 11.0pt;"> </span><b><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">γονεϊκών συμπεριφορών προσαρμογής
στην ΙΨΔ: <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoListParagraph" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 18.0pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 0cm left 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Symbol; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt; font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]--><i><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">Συμμετοχή σε καταναγκασμούς μαζί
με το παιδί/έφηβο <o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoListParagraph" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 18.0pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt;">
<span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">(π.χ. σχολαστική/τελετουργική
τακτοποίηση )<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 18.0pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 0cm left 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Symbol; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt; font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]--><i><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">Βοήθεια στην ολοκλήρωση των
καταναγκασμών<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoListParagraph" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 18.0pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt;">
<span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">(π.χ. αγορά καθαριστικών που ζητά)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 18.0pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 0cm left 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Symbol; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt; font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]--><i><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">Χορήγηση διαβεβαιώσεων<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoListParagraph" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 18.0pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt;">
<span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">(π.χ. διαβεβαίωση ότι τα χέρια του
είναι απολύτως καθαρά)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 18.0pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 0cm left 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Symbol; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt; font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]--><i><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">Αλλαγή στην ρουτίνα του γονέα/της
οικογένειας λόγω της διαταραχής<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoListParagraph" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 18.0pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt;">
<span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">(π.χ. σχολαστική καθαριότητα το<a href="https://www.blogger.com/null" name="_GoBack"></a>υ σπιτιού για να μην αγχώνεται το παιδί)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 18.0pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 0cm left 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Symbol; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt; font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]--><i><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">Βοήθεια στο παιδί να αποφεύγει
καταστάσεις που τον αγχώνουν<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoListParagraph" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; margin-left: 18.0pt; margin-right: 0cm; margin-top: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt;">
<span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">(π.χ. μεταφορά με το αυτοκίνητο
γιατί το λεωφορείο τον αγχώνει)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt;">
<span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">Τέτοιες γονεϊκές συμπεριφορές ς <b>τείνουν να συντηρούν τις αποφυγές και τους
καταναγκασμούς μέσω αρνητικής ενίσχυσης,
και μακροπρόθεσμα συντηρούν το άγχος</b>. Έχει τεκμηριωθεί ότι υψηλότερα
επίπεδα γονεϊκής προσαρμογής συνδέονται με αυξημένη συμπτωματολογία και
δυσλειτουργία και με χειρότερη απάντηση στη θεραπεία του παιδιού (</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">Storch</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">et</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">al</span><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">., 2007).</span><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt;"> </span><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">Επίσης, οι συμπεριφορές
προσαρμογής συνδέονται με υπερ-προστασία και μειωμένες ευκαιρίες αυτονόμησης
των παιδιών.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt;">
<b><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">Η ψυχοεκπαίδευση γονέων είναι αναπόσπαστο τμήμα μιας σειράς απαραίτητων
παρεμβάσεων στην οικογένεια </span></b><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">που λειτουργούν επιπρόσθετα στην ατομική Γνωσιακή-
Συμπεριφοριστική Θεραπεία (ΓΣΘ) του παιδιού/νέου, και συνδυαστικά αποτελεί τη
θεραπεία επιλογής για την νεανική ΙΨΔ. Η ψυχοεκπαίδευση γονέων αποτελεί
απαραίτητη προϋπόθεση για ολοκληρωμένη θεραπεία, καθώς στην ΓΣΘ απαιτείται
συνεχής και συστηματική καθοδήγηση αλλά και ενεργός συμμετοχή των γονέων, ως
συνθεραπευτές. Ειδικά, στόχος της ψυχοεκπαίδευσης είναι οι γονείς να
ενημερωθούν για τους μηχανισμούς διαιώνισης της διαταραχής, να κατανοήσουν τον
ρόλο των δικών τους συμπεριφορών σε αυτή την διαιώνιση, αλλά και να
εκπαιδευτούν ώστε <b>να μειώσουν την αναγκαστική
γονική προσαρμογή και να διευκολύνουν την θεραπεία του παιδιού τους. </b>Η
ψυχοεκπαίδευση είναι δομημένη και γίνεται σε ατομικό ή ομαδικό επίπεδο. Οι
ομάδες συντονίζονται συνήθως από δύο θεραπευτές, σε συνεργασία με τον θεραπευτή
του εφήβου. Η παρέμβαση έχει αποδειχτεί αποτελεσματική και πολύ πρόσφατα
δεδομένα υποδεικνύουν ότι τα οφέλη διατηρούνται μακροχρόνια (</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">Thompson</span><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">-</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">Hollands</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">et</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">al</span><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">, 2014).</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt; text-align: center;">
<span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";">ΑΝΑΦΟΡΕΣ</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Tahoma; mso-fareast-font-family: "ヒラギノ角ゴ Pro W3";"> <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; tab-stops: 35.45pt 70.85pt 106.3pt 5.0cm 177.15pt 212.6pt 248.05pt 283.45pt 318.9pt 354.35pt 389.75pt 425.2pt 460.65pt;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">Calvocoressi,
L., Mazure, C., Kasl, S. V., Skolnick, J., Fisk, D., Vegso, S. J., et al. (1999).
Family accommodation of obsessive–compulsive symptoms: Instrument development
and assessment of family behavior. Journal of Nervous & Mental Disease,
187, 636–642.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Arial;">Storch, E. A., Geffken, G. R., Merlo, L. J., Jacob, M. L., Murphy, T.
K., Goodman, W. K., ... & Grabill, K. (2007). Family accommodation in
pediatric obsessive–compulsive disorder. <i>Journal of Clinical Child and
Adolescent Psychology</i>, <i>36</i>(2), 207-216.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Arial;">Thompson-Hollands, J., Kerns, C. E., Pincus, D. B., & Comer, J. S.
(2014). Parental accommodation of child anxiety and related symptoms: Range,
impact, and correlates.<span class="apple-converted-space"> </span></span><i><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Arial;">Journal of </span></i><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Arial;">A</span></i><i><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Arial;">nxiety </span></i><i><span lang="EN-US" style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: Arial;">D</span></i><i><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Arial;">isorders</span></i><span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-family: Arial;">,<span class="apple-converted-space"> </span><i>28</i>(8), 765-773.<o:p></o:p></span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3869956212328682525.post-21763912278285256992015-05-19T13:37:00.001-07:002015-05-19T13:37:09.221-07:00Παρεμβάσεις για το Κοινωνικό Άγχος στην Εφηβεία μερος Β΄<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPaPa0xHQhHdjDHR90995B26VfTM9BBI2PGWvio2g_2V5JV1_zHxKlDN6CNXJ5INCEIK_AZq8L_faIx9xIv-m4mQuKbilGmE2LZIOeqhEOCUwQBzK4G-uXL6iLaA2fnXypFXoSawPa1hg/s1600/Social-Anxiety.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt=" Κοινωνικό Άγχος στην Εφηβεία" border="0" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPaPa0xHQhHdjDHR90995B26VfTM9BBI2PGWvio2g_2V5JV1_zHxKlDN6CNXJ5INCEIK_AZq8L_faIx9xIv-m4mQuKbilGmE2LZIOeqhEOCUwQBzK4G-uXL6iLaA2fnXypFXoSawPa1hg/s320/Social-Anxiety.jpg" title=" Κοινωνικό Άγχος στην Εφηβεία" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="background-color: black;"><span style="color: #eeeeee;"> Κοινωνικό Άγχος στην Εφηβεία</span></span></td></tr>
</tbody></table>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
Ελένη Κ. Τζαβέλα</div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Σημαντικό ποσοστό εφήβων αναφέρει αυξημένο άγχος σε
κοινωνικές καταστάσεις. </div>
<a name='more'></a>Μέσα από συμπεριφορικές αποφυγές κάποιοι από αυτούς
οδηγούνται σε ένα φαύλο κύκλο κοινωνικής δυσλειτουργίας, που μπορεί δυνητικά να
οδηγήσει στη Διαταραχή Κοινωνικού Άγχους (ΔΚΑ).<br />
<div class="MsoNormal">
Σε επίπεδο <b>πρόληψης
και πρώιμης παρέμβασης</b> του κοινωνικού άγχους, δομημένες ομαδικές παρεμβάσεις
κοινωνικό-συναισθηματικής εκπαίδευσης (<span lang="EN-US">social</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">and</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">emotional</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">learning</span>) είναι εξαιρετικά αποτελεσματικές
και εφαρμόζονται με επιτυχία στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Επίσης, ομαδικές
δραστηριότητες, όπως δομημένες αθλητικές ή καλλιτεχνικές δράσεις, παρέχουν ευκαιρίες
για συμμετοχή σε ομάδες και κοινωνικές εμπειρίες. Τέτοιες εμπειρίες αποτελούν
ευκαιρίες μάθησης και επιφέρουν βελτίωση στις κοινωνικές δεξιότητες και την
κοινωνική αυτό-αποτελεσματικότητα των εφήβων. Η κοινωνική αυτό-αποτελεσματικότητα
(«κοινωνική αυτοπεποίθηση») με την σειρά της προάγει την κοινωνική
ενεργοποίηση, την εμπλοκή στα κοινωνικά δρώμενα και την αποκόμιση θετικών
κοινωνικών εμπειριών.</div>
<div class="MsoNormal">
Σε επίπεδο ατομικής ή
ομαδικής θεραπείας, <b>η γνωσιακή-συμπεριφορική
θεραπεία (ΓΣΘ) είναι η θεραπεία επιλογής για την ΔΚΑ</b>. Η ΓΣΘ προσφέρει δομημένες ευκαιρίες μάθησης
κοινωνικών δεξιοτήτων μέσα από
συστηματική <i>έκθεση</i> σε κοινωνικές
καταστάσεις και βιωματική εκπαίδευση σε δεξιότητες επικοινωνίας. Επίσης, η
ΓΣΘ παρέχει ευκαιρίες αναδόμησης των
δυσλειτουργικών σκέψεων και ερμηνειών και ομαλοποίησης της συναισθηματικής
απαντητικότητας σε κοινωνικά ερεθίσματα.
Για τους εφήβους, η ΓΣΘ είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στη θεραπεία και
επιφέρει αποδρομή των συμπτωμάτων σε 50-80% των περιπτώσεων. </div>
<div class="MsoNormal">
<b>Νεότερα δεδομένα</b>
υποδεικνύουν ότι και εκπαιδευτικά «παιχνίδια» μέσω υπολογιστή, μπορεί να
τροποποιήσουν την τάση κάποιων νέων να εστιάζουν στα αρνητικά κοινωνικά
ερεθίσματα (πχ. αρνητικές εκφράσεις προσώπων) και να ερμηνεύουν αρνητικά τα
κοινωνικά ερεθίσματα. Επίσης, έχει δοκιμαστεί η <i>διαδικτυακή έκθεση</i> σε κοινωνικά ερεθίσματα μέσα από δομημένες διαδικτυακές αλληλεπιδράσεις (<span lang="EN-US">friending</span>- <span lang="EN-US">chatting</span>- <span lang="EN-US">sharing</span>)
στα κοινωνικά δίκτυα με στόχο την σταδιακή εξοικείωση, με στόχο την
γενίκευση στο φυσικό κόσμο (<span lang="EN-US">offline</span>). </div>
<div class="MsoNormal">
Η <b>αποτελεσματικότητα
της ΓΣΘ θεραπείας των εφήβων μπορεί να βελτιωθεί όταν οι γονείς τους συμμετάσχουν
σε ψυχο-εκπαίδευση ή άλλες παράλληλες οικογενειακές παρεμβάσεις</b>. Στόχος της ψυχο εκπαίδευσης στις διαταραχές
άγχους είναι οι γονείς να ενημερωθούν για τους μηχανισμούς διαιώνισης των δυσλειτουργικών
συμπεριφορών και αποφυγών των έφηβων παιδιών τους και να κατανοήσουν τον ρόλο
των δικών τους πρακτικών. Για παράδειγμα, έχει τεκμηριωθεί ότι <b>η
υπερπροστασία των γονέων είναι συνδεδεμένη με την κοινωνικό άγχος των παιδιών</b>.
Οι υπερπροστατευτικοί γονείς συχνά «προστατεύουν» τα παιδιά τους από κινδύνους
του περιβάλλοντος, όπως εξόδους ή συμμετοχή σε κοινωνικά δρώμενα, με αποτέλεσμα
να στερούν από τα παιδιά τους σημαντικές ευκαιρίες κοινωνικής αλληλεπίδρασης
και μάθησης. Στ<a href="https://www.blogger.com/null" name="_GoBack"></a>α
πλαίσια της ψυχοεκπαίδευσης, οι γονείς εκπαιδεύονται σε εναλλακτικούς τρόπους γονεϊκής διαχείρισης,
ώστε να παρέχουν τις συνθήκες που θα διευκολύνουν την θεραπεία του παιδιού
τους. Σημαντικός είναι ο ρόλος των γονέων και στη γενίκευση των θεραπευτικών
οφελών. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3869956212328682525.post-89019794396307986172015-05-17T12:27:00.001-07:002015-05-17T12:27:42.208-07:00Κοινωνικό άγχος και Διαταραχή Κοινωνική Φοβίας στην εφηβεία περίοδος ευαλωτότητας και θεραπευτικές ευκαιρίες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGReQy7Ozn1IZp2cOYV92Yt9AthHQK-JBoqv-kCVl1TdHudylQU3X_XEelQDA2bgZLaPdlVJ3Tg5tBvW5ttiNWUO7v9JKbyrc-o5VDp7rsFV2OR2TSMe1DNpDAD-4zkVON_8GjTVEhI4A/s1600/%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C+%CE%AC%CE%B3%CF%87%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%94%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%AE+%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CE%A6%CE%BF%CE%B2%CE%AF%CE%B1%CF%82+%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD+%CE%B5%CF%86%CE%B7%CE%B2%CE%B5%CE%AF%CE%B1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGReQy7Ozn1IZp2cOYV92Yt9AthHQK-JBoqv-kCVl1TdHudylQU3X_XEelQDA2bgZLaPdlVJ3Tg5tBvW5ttiNWUO7v9JKbyrc-o5VDp7rsFV2OR2TSMe1DNpDAD-4zkVON_8GjTVEhI4A/s1600/%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C+%CE%AC%CE%B3%CF%87%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%94%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%87%CE%AE+%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CE%A6%CE%BF%CE%B2%CE%AF%CE%B1%CF%82+%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD+%CE%B5%CF%86%CE%B7%CE%B2%CE%B5%CE%AF%CE%B1.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="background-color: black;"><span style="color: #cccccc;">Κοινωνικό άγχος</span></span> </td></tr>
</tbody></table>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<a href="http://www.behaviortreatment.gr/search/label/%CE%95%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CE%B7%20%CE%9A.%20%CE%A4%CE%B6%CE%B1%CE%B2%CE%AD%CE%BB%CE%B1" target="_blank">Ελένη Κ. Τζαβέλα</a><a href="https://www.blogger.com/null" name="_GoBack"></a></div>
<div class="MsoNormal">
Η εφηβεία είναι μια μεταβατική περίοδος μεταξύ ενήβωσης και
ενηλικίωσης που χαρακτηρίζεται από πολύπλευρες μεταβολές. </div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Από τις πιό σημαντικές ψυχο-κοινωνικές
αλλαγές είναι <b>η αυξανόμενη αντίληψης της
προοπτικής των άλλων και η αύξηση της συναισθηματικής
απαντητικότητας σε κοινωνικά ερεθίσματα. </b> Οι αλλαγές αυτές έχουν νευρο-βιολογική βάση,
δηλαδή είναι συνδεδεμένες με τη ωρίμανση εγκεφαλικών δικτύων που προάγει την
ψυχοκοινωνική ανάπτυξη και διευκολύνει τους εφήβους να ανταποκριθούν στις <i>μεταβαλλόμενες</i> κοινωνικές συνθήκες.
Μεταβαλλόμενες γιατί στην εφηβεία ο χρόνος με τους γονείς μειώνεται ενώ οι
αλληλεπιδράσεις με τους συνομηλίκους γίνονται πιο συχνές. </div>
<div class="MsoNormal">
Οι συνομήλικοι σταδιακά γίνονται οι <i>σημαντικοί άλλοι</i>. Για παράδειγμα, οι έφηβοι <i>ανησυχούν</i> περισσότερο για
την αξιολόγηση που θα λάβουν από τους συνομηλίκους τους –πολύ περισσότερο από τα
παιδιά και τους ενήλικες. Επίσης, οι έφηβοι <i>συγκρίνουν</i>
τον εαυτό τους με τους ομοίους τους - πολύ περισσότερο από ότι οι προ-έφηβοι-
και οι έφηβοι είναι ιδιαίτερα ενήμεροι για το τι <i>αρέσει</i> στους συνομηλίκους του- σε μουσική, μόδα και γλωσσικούς νεολογισμούς. Σε
σημαντικό βαθμό, και ιδιαίτερα στη πρώιμη εφηβεία, ενστερνίζονται/υιοθετούν όσα
αρέσουν στους συνομήλικους, και εσωτερικεύουν τα αντίστοιχα πρότυπα
συμπεριφοράς. Το διαδίκτυο, και ειδικά τα κοινωνικά δίκτυα, διευκολύνουν
σημαντικά τη διαδικασία αυτό-παρουσίασης,
σύγκρισης και κοινωνικής ανατροφοδότησης. Γενικά, ως αποτέλεσμα αναπτυξιακών αλλαγών,
στην εφηβεία <b>οι σχέσεις με τους
συνομήλικους γίνονται ιδιαίτερα σημαντικές και ολοένα πιο απαιτητικές.</b> </div>
<div class="MsoNormal">
Αυτές οι κοινωνικό-συναισθηματικές μεταβολές<b> και οι αυξανόμενες κοινωνικές ανάγκες βάζουν
τους εφήβους σε αυξημένο κίνδυνο για εκδήλωση κοινωνικών δυσκολιών, και συχνά
πυροδοτούν κοινωνικό άγχος</b>. Ο
κίνδυνος αυτός αφορά ιδιαιτέρως κάποιους εφήβους που στην παιδική ηλικία ήταν
συνεσταλμένοι, και που δεν είχαν αρκετές ευκαιρίες μάθησης κοινωνικών
δεξιοτήτων. Τα παιδιά αυτά στην εφηβεία,
συχνά αρχίζουν να <i>αποφεύγουν</i> τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις με τους ομοίους. Η <b>αποφυγή είναι ένας μηχανισμός διαχείρισης</b>
του κοινωνικού τους άγχους και της δυσκολίας να ανταπεξέλθουν σε ολοένα πιο
σύνθετες κοινωνικές αλληλεπιδράσεις – όπως η ένταξη σε μεγαλύτερες κοινωνικές ομάδες
και η αλληλεπίδραση με το αντίθετο φύλο. Παρότι επιφέρει παροδική μείωση του άγχους,
η αποφυγή είναι μια δυσλειτουργική
στρατηγική. Γιατί, ενώ η κοινωνική αλληλεπίδραση παρέχει στους εφήβους σημαντικές
ευκαιρίες καλλιέργειας κοινωνικών δεξιοτήτων<b>, η αποχή από τα κοινωνικά δρώμενα στερεί από κάποιους εφήβους αυτές
τις ευκαιρίες μάθησης</b>. Τους «κρατάει πίσω» κοινωνικά, και επιφέρει αποξένωση και αίσθημα ανεπάρκειας. Αυτό με τη σειρά τους οδηγούν
σε αυξημένο κοινωνικό άγχος, δρομολογώντας ένα <b>φαύλο κύκλο κοινωνικής άγχους και δυσλειτουργίας, που μπορεί δυνητικά να
οδηγήσει </b>στη<b> Διαταραχή Κοινωνικού Άγχους</b>
(ΔΚΑ). </div>
<div class="MsoNormal">
Η ΔΚΑ είναι ένα «εφηβική φαινόμενο» καθώς το 75% των
περιπτώσεων που εμμένουν στην ενήλικη ζωή
ξεκινούν στη μέση εφηβεία, με μέση ηλικία έναρξης τα 13 έτη. Η ΔΚΑ χαρακτηρίζεται από έντονο φόβο παρατήρησης
και αρνητικής αξιολόγησης/κριτικής από τους άλλους. Φαίνεται ότι οι έφηβοι που
εκδηλώνουν ΔΚΑ, εκτός από τις συμπεριφορικές αποφυγές διακατέχονται και από
αρνητικές ή και καταστροφικές σκέψεις, που είναι συνδεδεμένες με τις αποφυγές
και τις έντονες συναισθηματικές απαντήσεις τους σε κοινωνικά ερεθίσματα. Αρα, η
εφηβεία είναι μια περίοδος ευαλωτότητας εκδήλωσης ψυχο-κοινωνικών προβλημάτων.</div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Η εφηβεία δεν είναι μόνο εποχή ευαλωτότητας, αλλά <b>και ένα παράθυρο ευκαιρίας για μάθηση</b>.
Τα τελευταία χρόνια η επιστήμη έχει αποδείξει ότι η εφηβεία αποτελεί ένα παράθυρο-ευκαιρία
για αυξημένη μάθησης. Αυτό οφείλεται στην πλαστικότητας του εγκεφάλου κατά την
αναπτυξιακή αυτή περίοδο. Επίσης, ο εφηβικός εγκέφαλος είναι ιδιαίτερα <i>δεκτικός</i> σε κοινωνικά ερεθίσματα. Οι
έφηβοι μπορεί εύκολα να κινητοποιηθούν να συμμετάσχουν σε κοινωνικού περιεχομένου παρεμβάσεις, στο
πλαίσιο ατομικής ή ομαδικής <b>γνωσιακής-συμπεριφορικής θεραπείας (ΓΣΘ),
που είναι η θεραπεία επιλογής για την ΔΚΑ.<o:p></o:p></b></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3869956212328682525.post-9351151163983261192015-05-16T10:59:00.000-07:002015-05-16T11:58:37.211-07:00Διετές εκπαιδευτικό πρόγραμμα 2015-2017 «Η Θεραπεία Συμπεριφοράς των Διαταραχών Άγχους, της Ιδεοψυχαναγκαστικής και της Μετατραυματικής Διαταραχής»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9TxHMiV6-1TKDgC0yvv8SUn9OMMq3X5Jx_B6P4OeNXN-t7sV511Bjc-nyV8jkDSElaqPwggjjI5zbs9ymajRvKGWIQg4H4lNAcNXqajgPPx3EV8mVJ8gz-q9FSrGecsEvFl97OyzCnNw/s1600/seminario.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9TxHMiV6-1TKDgC0yvv8SUn9OMMq3X5Jx_B6P4OeNXN-t7sV511Bjc-nyV8jkDSElaqPwggjjI5zbs9ymajRvKGWIQg4H4lNAcNXqajgPPx3EV8mVJ8gz-q9FSrGecsEvFl97OyzCnNw/s400/seminario.jpg" width="270" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="background-color: black; color: white;">Διετές Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα</span></td></tr>
</tbody></table>
<div align="center" class="1" style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 14pt;">Διετές εκπαιδευτικό πρόγραμμα </span></b><br />
<b><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 14pt;"><br /></span></b>
<b><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 14pt;">2015-2017<o:p></o:p></span></b></div>
<div align="center" class="1" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="1" style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 12pt;">«Η Θεραπεία Συμπεριφοράς των
Διαταραχών Άγχους, της Ιδεοψυχαναγκαστικής και της Μετατραυματικής Διαταραχής»</span></b></div>
<a name='more'></a><b><span style="color: blue;"><o:p></o:p></span></b><br />
<div align="center" class="1" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="1" style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: "Courier New";">Οργανώνεται από <o:p></o:p></span></b></div>
<div align="center" class="1" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="1" style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: "Courier New";">Το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο
Ψυχικής Υγιεινής (Ε.Π.Ι.Ψ.Υ.)<o:p></o:p></span></b></div>
<div align="center" class="1" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="1" style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: "Courier New";">Την Α’ Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημίου
Αθηνών <o:p></o:p></span></b></div>
<div align="center" class="1" style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: "Courier New";">(</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-family: "Courier New";">MONA</span></b><b><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 10.0pt; mso-bidi-font-family: "Courier New";">ΔΑ ΘΕΡΑΠΕΙΩΝ
ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ & ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ)<o:p></o:p></span></b></div>
<div align="center" class="1" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="1" style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 12.0pt; mso-bidi-font-family: "Courier New";">Την Μονάδα Θεραπείας Συμπεριφοράς<o:p></o:p></span></b></div>
<div align="center" class="MsoBodyText" style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: Verdana, sans-serif; font-size: 10pt;">(ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΑΙ
ΕΡΕΥΝΩΝ)<o:p></o:p></span></b></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: 125%; text-align: center;">
<b><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 125%; mso-bidi-font-family: Calibri;">και<o:p></o:p></span></b></div>
<div align="center" class="MsoBodyText" style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Calibri;">την Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «ΠΡΟΑΓΩΓΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΣΤΙΣ ΨΥΧΙΚΕΣ
ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ<o:p></o:p></span></b></div>
<div align="center" class="MsoBodyText" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoBodyText" style="text-align: justify;">
<b><span style="color: blue; font-family: "Verdana","sans-serif";">1<sup>ο</sup>
έτος :<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoBodyText" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 11.0pt;">Εβδομαδιαίες διαλέξεις και εργαστήρια
διάρκειας τεσσάρων ωρών σχετικά με την </span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif";">τεκμηρίωση
και την κλινική εφαρμογή της Θεραπείας Συμπεριφοράς.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="color: blue; font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-bidi-font-family: Arial;">2<sup>ο</sup> έτος:</span></b><b><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-bidi-font-family: Arial;"> <o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Arial;">(1)</span></b><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-weight: bold;">Διαλέξεις διάρκειας τεσσάρων ωρών στις οποίες
αναπτύσσεται η εφαρμογή της Θεραπείας Συμπεριφοράς σε διαταραχές όπως η
προβληματική χρήση ουσιών, οι διαταραχές ελέγχου παρορμήσεων, οι σεξουαλικές
δυσλειτουργίες κ.α. Επίσης, διεξαγωγή εργαστηρίων με στόχο την επίλυση
πρακτικών θεμάτων και την ανασκόπηση επιστημονικών άρθρων. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Arial;">(2</span></b><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-weight: bold;">)Παράλληλα, οι συμμετέχοντες θα παρακολουθούν
τις κλινικές δραστηριότητες της Μονάδας Θεραπείας Συμπεριφοράς </span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 11.0pt;">του Ελληνικού
Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής και Ερευνών και του Ειδικού Ιατρείου Θεραπειών
Συμπεριφοράς του Αιγινητείου Νοσοκομείου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="tab-stops: 140.45pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 11.0pt;">Τέλος, ο κάθε
εκπαιδευόμενος θα παρουσιάσει μια εργασία 40-50 σελίδων πάνω σε ένα θέμα δικής
του επιλογής, που να αφορά στην Θεραπεία Συμπεριφοράς και θα βαθμολογηθεί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoBodyText">
<br /></div>
<div class="MsoBodyText">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><u><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 11.0pt;">Δίδακτρα
για το Α΄έτος :</span></u></b><b><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 11.0pt;"> </span></b><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-bidi-font-weight: bold;">1.600</span><b><u><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 11.0pt;"><o:p></o:p></span></u></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b><u><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 11.0pt;">Πληροφορίες:</span></u></b><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 11.0pt;"> Γραμματεία ΕΠΙΨΥ <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; text-indent: 36.0pt;">
<span lang="PT" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: PT;"> </span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 11.0pt;">τηλ</span><span lang="PT" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: PT;">.: 210 6170804-5 <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; text-indent: 36.0pt;">
<span lang="PT" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: PT;"> </span><span style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 11.0pt;">Φαξ</span><span lang="PT" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: PT;">: 2106528354<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; text-indent: 36.0pt;">
<span lang="PT" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; font-size: 11.0pt; mso-ansi-language: PT;"> e-mail: </span><a href="mailto:secretar@epipsi.gr-"><span lang="PT" style="font-family: "Verdana","sans-serif"; mso-ansi-language: PT;">secretar@epipsi.gr</span></a></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3869956212328682525.post-9209872006494202242015-03-22T12:31:00.000-07:002015-03-22T12:35:42.777-07:00Η διαταραχή άγχους ασθένειας (Υποχονδρίαση)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjM0ssbLrwnmMG2VSvSfXuBFWU8Wb0kRpgQ90iKFG_hz8cuaE1jDNrOJfmWvI5gQONyXTNZLuwSJeMNDpB3qIWcoZLu6j4SFq0CA2_xAJu4T0aDnY3foypdspqRocevEpi1T-3MILck_DQ/s1600/%CF%84%CE%B5%CF%83%CF%84+%CE%B3%CE%B9%CE%B1+%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%BF%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%83%CE%B7.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjM0ssbLrwnmMG2VSvSfXuBFWU8Wb0kRpgQ90iKFG_hz8cuaE1jDNrOJfmWvI5gQONyXTNZLuwSJeMNDpB3qIWcoZLu6j4SFq0CA2_xAJu4T0aDnY3foypdspqRocevEpi1T-3MILck_DQ/s1600/%CF%84%CE%B5%CF%83%CF%84+%CE%B3%CE%B9%CE%B1+%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%BF%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%83%CE%B7.jpg" height="320" width="292" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b style="background-color: black;"><span style="color: #cccccc;">υποχόνδριος</span></b></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Η
διαταραχή άγχους ασθένειας (Υποχονδρίαση)<a href="https://www.blogger.com/null" name="_GoBack"></a><o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Είναι πιθανό να γνωρίζετε κάποιον που φοβάται διαρκώς
και υπερβολικά πως είναι άρρωστος. </span><br />
<span style="background-color: white; color: #020202; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.1999998092651px; line-height: 20.533332824707px;"><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #020202; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.1999998092651px; line-height: 20.533332824707px;"><a href="http://www.behaviortreatment.gr/p/h.html" target="_blank">Νέλλη Παγκάκη</a></span></div>
<a name='more'></a>Ασχολείται διαρκώς με την υποτιθέμενη
αρρώστια του, μιλάει γι αυτήν, ψάχνει, διαβάζει και πηγαίνει συχνά σε γιατρούς.
Οι γύρω του μπορεί να θυμώνουν ή να τον πειράζουν για την εμμονή του αυτή, να
τον φωνάζουν «κατά φαντασίαν ασθενή», «υποχόνδριο» ή «φιλάσθενο», ή να μην
ασχολούνται πια με την αγωνία του έχοντας βαρεθεί από τις επαναλαμβανόμενες
συζητήσεις και τις ερωτήσεις του. Ο ίδιος όμως- και αυτό είναι που στους
περισσότερους δεν είναι γνωστό- αντιμετωπίζει στην πραγματικότητα μια ψυχική
διαταραχή που δυσχεραίνει καθοριστικά την υγεία του και τη ζωή του στο σύνολο.<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">H</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">
</span><b><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">διαταραχή άγχους
ασθένειας (</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">Illness</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">
</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">anxiety</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">
</span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">disorder</span></b><b><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">)
ή διαταραχή άγχους για την υγεία ή υποχονδρίαση,</span></b><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">
που αποτελεί και την παλαιότερη και συνηθέστερη ονομασία , κατατάσσεται πλέον
στην ομάδα των <b><i>διαταραχών σωματικών συμπτωμάτων και σχετιζόμενων διαταραχών, </i></b>σύμφωνα
με την 5<sup>η</sup> έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου των
Ψυχικών Διαταραχών της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας. Τα <b>κριτήρια</b> που πρέπει να πληροί κάποιος
ώστε να διαγνωσθεί με υποχονδρίαση είναι α)να ενασχολείται με το φόβο ή με την
ιδέα ότι έχει ή αποκτά μια σοβαρή ασθένεια, β)να μην υπάρχουν σωματικά
συμπτώματα ή αν υπάρχουν να είναι μικρής έντασης, γ)να υπάρχουν υψηλά επίπεδα
άγχους για την υγεία και το άτομο να πανικοβάλλεται εύκολα σχετικά με την
προσωπική κατάσταση της υγείας του, δ)να επιδίδεται σε υπερβολικές συμπεριφορές
σχετιζόμενες με την υγεία (πχ. να ελέγχει επανειλημμένα το σώμα του για σημάδια
ασθένειας) ή να παρουσιάζει δυσπροσαρμοστικές αποφυγές (πχ να αποφεύγει
ραντεβού με γιατρούς και νοσοκομεία) και στ) η ενασχόληση με την ιδέα της
ασθένειας να είναι παρούσα το λιγότερο για 6 μήνες.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Παρόλο που η διαταραχή, όπως και οι περισσότερες,
έχει πολυπαραγοντική <b>αιτιολογία</b>,
μπορούμε να υποθέσουμε ότι η εμφάνιση και το ξέσπασμά της μπορεί να σχετίζεται
προδιαθεσικά με παράγοντες, όπως η παρουσία σοβαρής ασθένειας στην παιδική
ηλικία, η ύπαρξη άγχους για την υγεία στο οικογενειακό περιβάλλον και οι
αντίστοιχες υπερβολικές συμπεριφορές, η νόσηση ή/και η απώλεια αγαπημένου
προσώπου από σοβαρή ασθένεια. Πολλές φορές το άγχος για την υγεία «υποβόσκει»
κατά την ανάπτυξη του ατόμου και συνήθως ξεσπά σε επίπεδο έντασης ψυχικής νόσου
στα πρώτα έτη της ενήλικης ζωής, συχνά μετά από κάποιο αιφνίδιο και αγχογόνο
γεγονός ή μετά από κάποιο σοβαρό- αλλά μη απειλητικό για τη ζωή- πρόβλημα
υγείας .<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Τι συμβαίνει όμως στο μυαλό των πασχόντων; Εμφανίζεται
η επίμονη ανησυχία μήπως πάσχουν από κάποια σοβαρή ασθένεια, όπως καρκίνο, </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">aids</span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">, σκλήρυνση κατά πλάκας. Ένα
ποσοστό των πασχόντων πραγματοποιεί ένα μεγάλο αριθμό από ιατρικά ραντεβού και
διαγνωστικές εξετάσεις, οι οποίες, παρόλο που επιβεβαιώνουν ότι ο ασθενής δεν
πάσχει από αυτό από το οποίο φοβάται, δεν είναι αρκετά για να τον καθησυχάσουν,
παραμόνο ίσως προσωρινά. Άλλοι, αντίθετα, αποφεύγουν να επισκευθούν γιατρούς
από το φόβο μήπως επιβεβαιωθεί ο χειρότερος φόβος τους. Άλλοι ψάχνουν για πληροφορίες στο διαδίκτυο για
να έχουν οι ίδιοι τον έλεγχο της κατάστασής τους και να«αυτοδιαγνωσθούν», ή
ακόμα καλύτερα να βρουν τις πληροφορίες που θα τους πείσουν ότι δεν πάσχουν από
την ασθένεια την οποία φοβούνται. Ένας φαύλος κύκλος επιδείνωσης αρχίζει: οι γιατροί
μπορεί να κάνουν λάθος, οι εξετάσεις να μην έβγαλαν σωστά αποτελέσματα, το
πρόβλημα να μην φάνηκε, το διαδίκτυο είναι ατελείωτο και η συμπτωματολογία
μεταξύ ασθενειών έχει πάντα κοινά σημεία. Η ανησυχία μεγαλώνει, το άγχος
αυξάνεται, τα σωματικά συμπτώματα άγχους
παρερμηνεύονται ως δυνατότερες ενδείξεις της ασθένειας από την οποία το
άτομο φοβάται ότι πάσχει. Η υπερεγρήγορση και ο εστιασμός του ατόμου στις
αισθήσεις του σώματός του έχει ως αποτέλεσμα αυτές να υπερεκτιμώνται, και να
γίνονται αντιληπτές ως περισσότερα ή εντονότερα συμπτώματα, τα οποία
επιβεβαιώνουν ξανά τους φόβους του. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Η υποχονδρίαση εμφανίζεται περίπου στο 2-10% του
γενικού πληθυσμού στη διάρκεια ενός έτους, σε ίσα ποσοστά μεταξύ ανδρών και
γυναικών, ενώ στα παιδιά είναι σπάνια. Είναι διαταραχή που γίνεται χρόνια και
παρουσιάζει εξάρσεις και υφέσεις. Έχει σοβαρές <b>επιπτώσεις</b> στη ζωή του ατόμου καθώς μπορεί να επηρεάσει αρνητικά
και σε σημαντικό βαθμό την οικογενειακή ζωή, την εργασία, τις κοινωνικές
σχέσεις αλλά και την ίδια την υγεία του πάσχοντα, λόγω υιοθέτησης
δυσπροσαρμοστικών συμπεριφορών ως προς αυτήν (πχ. να αποφεύγει επισκέψεις σε
γιατρό) και λόγω δευτερογενών οργανικών και ψυχολογικών παθήσεων εξαιτίας του
υψηλού άγχους (πχ. προβλήματα στον ύπνο, στη γαστρεντερική λειτουργία, ανάπτυξη
διαταραχής της διάθεσης κ.α.). Η κατάθλιψη είναι συχνό επακόλουθο για τους
πάσχοντες καθώς απελπίζονται μη μπορώντας να απαλλαγούν από το εξαντλητικό
μόνιμο άγχος τους, αλλά και εξαιτίας του κοινωνικού στίγματος, που συνοδεύει
δυστυχώς ακόμα και στις μέρες μας τον ασθενή με υποχονδρίαση.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12.0pt; line-height: 115%;">Είναι επομένως φανερό πως είναι σημαντικό να υπάρξει
παρέμβαση από ειδικό ψυχικής υγείας και όσο το δυνατό νωρίτερα. Η <b>θεραπεία</b> που επίσημα προτείνεται ως
περισσότερο αποτελεσματική για την υποχονδρίαση είναι <b>η γνωσιακή- συμπεριφορική θεραπεία</b>. Στα πλαίσια της θεραπείας οι
πάσχοντες ενημερώνονται για το ρόλο των αποφυγών και των δυσπροσαρμοστικών
συμπεριφορών τους στη διατήρηση και διαιώνιση της διαταραχής, εκπαιδεύονται στη
διαχείριση του άγχους και των σωματικών συμπτωμάτων τους, εκπαιδεύονται σε
θετικότερους και πιο λειτουργικούς τρόπους σκέψης και συμπεριφορές σε σχέση με
την υγεία. Η φαρμακευτική αγωγή συμπληρωματικά έχει επίσης φανεί χρήσιμη
ειδικότερα σε χρόνιες περιπτώσεις.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3869956212328682525.post-25176091835837276972015-01-22T12:53:00.000-08:002015-03-22T12:36:41.332-07:00Η Διαταραχή Γενικευμένου Άγχους και η αντιμετώπισή της <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3-6ga5bxXYUEANTnCVdhd3BcINqVQ7DLPJFJoKPw7P0ZA_7MhbAud2FcyIYDygsTfLFoxKgElme-e8j7h7JlBMt_GnoX3_qhMERquPiTrrI2b_h_O8n7NIgSDDPao3afB7aLpwvl7sj4/s1600/tumblr_m9dndlgc1H1qm82qmo1_500.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Διαταραχή Γενικευμένου Άγχους " border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3-6ga5bxXYUEANTnCVdhd3BcINqVQ7DLPJFJoKPw7P0ZA_7MhbAud2FcyIYDygsTfLFoxKgElme-e8j7h7JlBMt_GnoX3_qhMERquPiTrrI2b_h_O8n7NIgSDDPao3afB7aLpwvl7sj4/s1600/tumblr_m9dndlgc1H1qm82qmo1_500.jpg" height="235" title="Διαταραχή Γενικευμένου Άγχους " width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="background-color: black;"><span style="color: #cccccc;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: left;"><span style="font-size: x-small;">Διαταραχή Γενικευμένου Άγχους</span></span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; text-align: left;"> </span></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η Διαταραχή
Γενικευμένου Άγχους και η αντιμετώπισή της</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 11pt; line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><a href="http://www.behaviortreatment.gr/p/h.html" target="_blank">Νέλλη Παγκάκη </a></span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></b></div>
<a name='more'></a><b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></b>
<br />
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">“Η Κατερίνα βασανίζεται από έντονο άγχος για τις καθημερινές
της υποχρεώσεις, όπως πχ για τη δουλειά της αλλά και για τη φροντίδα της
οικογένειάς της και του σπιτιού. Νιώθει επίσης διαρκή και υπερβολική ανησυχία μήπως
συμβεί κάτι δυσάρεστο ή καταστροφικό, πολλές φορές μάλιστα για πράγματα που είναι
μάλλον απίθανο να συμβούν. Περιγράφει
ότι αισθάνεται νευρικότητα, <i>φόβο
ή άγχος</i> το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας χωρίς προφανή λόγο. Συχνά τα δυσάρεστα αυτά συναισθήματα είναι
τόσο έντονα, επίμονα και παρατεταμένα που την περιορίζουν και τη δυσκολεύουν
ακόμα και σε πολύ απλές δραστηριότητες, όπως το να πάει για ψώνια ή να
παρακολουθήσει μια ταινία.”</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Όλοι μας μπορεί να
νιώσουμε ανήσυχοι ή αγχωμένοι σε κάποιες δεδομένες στιγμές και για διάφορους λόγους, όμως αν η περιγραφή του
προβλήματος της Κατερίνας σας φαίνεται περισσότερο οικεία, τότε είναι πιθανό να
πάσχετε από <b>Διαταραχή Γενικευμένου Άγχους</b> <b>(</b><b><span lang="EN-US">Generalized</span><span lang="EN-US"> </span></b><b><span lang="EN-US">Anxiety</span><span lang="EN-US"> </span></b><b><span lang="EN-US">Disorder</span>)</b>.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Οι άνθρωποι που πάσχουν από <b>γενικευμένο άγχος</b> μπορεί να υποφέρουν από διάφορες <b>σωματικές ενοχλήσεις</b> όπως σωματικούς
πόνους, αίσθημα σφιγμένων μυών, ναυτία ή ενοχλήσεις στην κοιλιακή χώρα, ζάλη,εφίδρωση,
ταχυκαρδία κ.α. Ταυτόχρονα, μπορεί να βασανίζονται από <b>δυσάρεστες σκέψεις ή φόβους</b> που έρχονται απρόσκλητα και τους οποίους δεν μπορούν να διώξουν, να
δυσκολεύονται να χαλαρώσουν, να ξεκουραστούν, να κοιμηθούν συνεχόμενα και
επαρκώς, να μείνουν μόνοι ή να συγκεντρωθούν σε κάτι. Οι άνθρωποι που πάσχουν
από <b>γενικευμένο άγχος </b>νιώθουν
διαρκώς σωματικά και ψυχικά εξουθενωμένοι. Συνήθως το αίσθημα του άγχους δεν
προκαλείται από συγκεκριμένο αντικείμενο, κατάσταση ή δραστηριότητα αλλά είναι
διάχυτο και μπορεί να συνδέεται με συνηθισμένες πλευρές της καθημερινότητας. Για
τους πάσχοντες ερεθίσματα που
φυσιολογικά θα προκαλούσαν ήπιο άγχος τείνουν να είναι σημαντικά πιο αγχογόνα. Η
«<b>καταστροφολογία</b>», δηλαδή η τάση των
πασχόντων να κάνουν -δυσανάλογα προς την κοινή λογική- δυσμενείς προβλέψεις για
το μέλλον, απαντάται συχνά. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Το <b>γενικευμένο άγχος</b>
διαφοροποιείται από το μη παθολογικό άγχος ως προς την <b>ένταση</b> της ανησυχίας και το πόσο αυτή εμποδίζει τις καθημερινές
δραστηριότητες, τη <b>διάρκειά</b> της, το
αν είναι <b>παράλογη</b> και <b>ανεξέλεγκτη</b> και το αν συνοδεύεται από <b>σωματικά συμπτώματα άγχους</b>, όπως αυτά
που αναφέρονται παραπάνω. Αν και συνήθως τα σωματικά συμπτώματα που συνοδεύουν
το <b>γενικευμένο άγχος</b> είναι
μικρότερης έντασης από αυτά της διαταραχής πανικού, μαζί με το συνεχόμενο άγχος και την ανησυχία προκαλούν σημαντικό επίπεδο
δυσφορίας και έκπτωση της λειτουργικότητας και της ποιότητας ζωής στους πάσχοντες.
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η <b>διαταραχή
γενικευμένου άγχους</b> είναι σχετικά συχνή και συναντάται περίπου στο 5% του
γενικού πληθυσμού, και συχνότερα στις γυναίκες. Συνήθως ξεκινά και αναφέρεται
στα εφηβικά χρόνια ή στα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής. Η βαρύτητα των
συμπτωμάτων παρουσιάζει διακύμανση και συνήθως επιδεινώνεται σε περιόδους
εντονότερου άγχους.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Έρευνες έχουν δείξει ότι ένα σημαντικό ποσοστό των πασχόντων
απο <b>διαταραχή γενικευμένου άγχους</b>
υποφέρει επίσης από Μείζονα Καταθλιπτική Διαταραχή ή από άλλη διαταραχή της
διάθεσης. Έχει φανεί επίσης συννόσηση της διαταραχής με ψυχοσωματικά νοσήματα
όπως παθήσεις του γαστρεντερικού ( Έλκος, Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου)<a href="https://www.blogger.com/null" name="_GoBack"></a> , παθήσεις του θυρεοειδούς (<span lang="EN-US">Hashimoto</span>), Διαβήτη κ.α. Η <b>διαταραχή γενικευμένου άγχους</b> μπορεί να
οδηγήσει σε κάποια από τα παραπάνω προβλήματα ή να επιδεινώσει τα ήδη υπάρχοντα.</span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Είναι φανερό πως η <b>διαταραχή
γενικευμένου άγχους</b> έχει σημαντική επίπτωση στη ζωή των πασχόντων, γι’αυτό
και η αναζήτηση αποτελεσματικής θεραπείας το συντομότερο δυνατό είναι
απαραίτητη. Η <b>Ψυχοθεραπεία Συμπεριφοράς </b>είναι
η ενδεικνυόμενη θεραπεία για τη διαταραχή γενικευμένου άγχους. Η Θεραπεία
Συμπεριφοράς είναι μια σχετικά βραχεία μορφή ψυχοθεραπείας που έχει στόχο να
εμπλέξει ενεργά τον πάσχοντα στη θεραπεία του εκπαιδεύοντάς τον να
διαχειρίζεται το άγχος του και τις απαντητικές προς αυτό συμπεριφορές του. Σε
περιπτώσεις που τα επίπεδα άγχους στον πάσχοντα είναι ιδιαίτερα υψηλά ή εάν
υπάρχει συννόσηση με άλλη ψυχική νόσο, τότε η φαρμακοθεραπεία σε συνδυασμό με
τη θεραπεία συμπεριφοράς είναι πιθανό να έχει καλύτερα αποτελέσματα.</span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3869956212328682525.post-13909216511217653272015-01-21T16:26:00.000-08:002015-01-21T16:26:33.162-08:00 Έχω παθολογικό άγχος, πανικούς και παθολογικές αμφιβολίες. Τι να κάνω;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpqdSLI7j1OmYyhqgBpOL5LssAno6JY5URTGpkw42ntBbfTVLHiws5zysFgtZ7-WxcIArBAuK3d6NbcIwV-w8HIHk-28uskXR7dIsA4XV7WEkiI-bBQ2SdL5IM-4049-sTLkcpWqkkSxw/s1600/syxnes+erwthseis+gia+to+agxos.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="συχνές ερωτήσεις για το άγχος τους πανικούς και της αμφιβολίες " border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpqdSLI7j1OmYyhqgBpOL5LssAno6JY5URTGpkw42ntBbfTVLHiws5zysFgtZ7-WxcIArBAuK3d6NbcIwV-w8HIHk-28uskXR7dIsA4XV7WEkiI-bBQ2SdL5IM-4049-sTLkcpWqkkSxw/s1600/syxnes+erwthseis+gia+to+agxos.jpg" height="245" title="faq" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="font-size: 13.3333339691162px; text-align: center;"><span style="background-color: black;"><span style="color: #cccccc;">FAQ</span></span></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
FAQ : Συχνές ερωτήσεις :<br />
<br />
Έχω παθολογικό άγχος, πανικούς και παθολογικές αμφιβολίες. Τι να κάνω;<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Το άγχος και οι αμφιβολίες είναι συνηθισμένα ανθρώπινα συναισθήματα, που όταν βγαίνουν από από ένα, γνωστό σε εμάς, μέτρο από χρήσιμα γίνονται άχρηστα και βλαβερά. Η παρερμηνεία που τους κάνουμε, (επειδή είναι άγνωστα), και η έμπρακτη προσπάθειά μας να προστατευτούμε (από το άγνωστο και ως εκ τούτου επικίνδυνο) βοηθά στην συντήρησή τους.<br />
Είμαστε όλοι προικισμένοι από την φύση με την ικανότητα να εξαλείφουμε ή να ελέγχουμε καλύτερα αυτά τα συναισθήματα. Στο κάτω κάτω, δεν κινδυνεύουμε από αυτά. Από την απελπισία της οριστικής ήττας (από αυτά) κινδυνεύουμε. Η μαθησιακή διαδικασία εκπαίδευσης στην ορθολογικότερη και αποτελεσματικότερη αλλαγή και διαχείριση των παθολογικών συναισθημάτων (συμπτωμάτων) λέγεται θεραπεία συμπεριφοράς των διαταραχών άγχους.<br />
Όπως όλες οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες, έτσι κι’αυτή, θέλει σύστημα (1 ώρα την ημέρα δουλειά από εσένα για εσένα με αγάπη εσύ). Τα γρήγορα αποτελέσματα σε ξεπληρώνουν για αυτή την αλλαγή στη ζωή σου.<br />
Η συμβουλή μου είναι να ενημερωθείς για τις υπάρχουσες βοήθειες που σου προσφέρονται (όπως η Μονάδα θεραπείας συμπεριφοράς του ΕΚΕΨΥΕ) και να δώσεις μια ευκαιρία σε ‘σένα.<br />
<br />
Παράκελσος (1493-1541) Η διαφορά ανάμεσα στο φάρμακο και το δηλητήριο είναι η ποσότητα<br />
<div>
<br /></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3869956212328682525.post-72927843963213178212015-01-09T08:06:00.000-08:002015-01-09T08:49:01.647-08:00Τι είναι η ειδική φοβία ; ποια είναι τα είδη της και τρόποι θεραπείας <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidZg3YKQpriFD6wq-f8DpJinfg6y77jgMvSUjsxDeVKVme79Gu-Aox48K_PO46iBdStW12lCuo-OdgI4WlAc2h2_fhSQ_2xi8IfGDKautWq7wspliyfj8guX8Hg0dO9JpwtVBcKcPRRwA/s1600/%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B7+%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CE%B1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="eidikh fobia" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidZg3YKQpriFD6wq-f8DpJinfg6y77jgMvSUjsxDeVKVme79Gu-Aox48K_PO46iBdStW12lCuo-OdgI4WlAc2h2_fhSQ_2xi8IfGDKautWq7wspliyfj8guX8Hg0dO9JpwtVBcKcPRRwA/s1600/%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B7+%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CE%B1.jpg" height="194" title="ειδική φοβία " width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="background-color: black; color: #cccccc;">ειδική φοβία</span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η Ειδική Φοβία αποτελεί ένα σύνολο ετερογενών
διαταραχών που χαρακτηρίζονται από έντονο και παράλογο φόβο.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;"><a href="http://www.behaviortreatment.gr/p/blog-page_9.html" target="_blank">ΓιάννηςΒλοντάκης </a></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Σχετικά με μια
μικρή ομάδα αντικειμένων, καταστάσεων, χώρων,
φυσικών φαινομένων, δραστηριοτήτων, όπως για παράδειγμα <i>φόβος κλειστών χώρων, σεισμών,
συγκεκριμένων ζώων, φόβος στη θέα αίματος, στα αεροπορικά ταξίδια.</i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Το άτομο που πάσχει από τη
διαταραχή αποφεύγει να έρθει σε επαφή με το αντικείμενο ή την κατάσταση και,
όταν αυτό δεν είναι εφικτό, την υπομένει
με έντονα σημάδια άγχους και δυσφορίας. Τέλος, ο πάσχων αναγνωρίζει πως ο φόβος
του είναι <b>παράλογος</b> ή δυσανάλογος σε σχέση με τη φοβική αντίδραση.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Υπάρχουν πέντε είδη της
διαγνωστικής αυτής κατηγορίας που περιλαμβάνουν:</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">α. <b>Τη φοβία ζώων</b>, στην οποία το
άτομο φοβάται κάποια συγκεκριμένα ζώα, π.χ. σκυλιά ή φίδια, χωρίς απαραίτητα να
έχει υπάρξει προηγούμενη αρνητική εμπειρία με το συγκεκριμένο ζώο.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">β. <b>Τη φοβία αίματος</b> τραύματος.
Αποτελεί την ειδική φοβία με την πιο έντονη βιολογική βάση και κληρονομική
προδιάθεση. Ο πάσχων λιποθυμά ή φοβάται πως θα λιποθυμήσει μπροστά στη θέα
αίματος ή τραύματος ή ακόμα και στη
σκέψη αυτών. Συγκεκριμένα, το άτομο στη
θέα αίματος τραύματος παρουσιάζει αντίδραση του πνευμονογαστρικού
αντανακλαστικού, με αυτόματη πτώση της αρτηριακής πίεσης.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">γ. <b>Τη φοβία φυσικού περιβάλλοντος</b>,
όπως ύψη σεισμούς η καταιγίδες.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">δ. <b>Τη φοβία καταστάσεων,</b> όπως <b>οι
κλειστοί χώροι </b>(<i>κλειστοφοβία</i>) ή ο<b> φόβος
πτήσης</b> και <b>οδήγησης</b>.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">ε. Τέλος, υπάρχει μια κατηγορία που
περιλαμβάνει διάφορες καταστάσεις και ερεθίσματα, όπως <b>ο φόβος πνιγμού κατά το
φαγητό, ο φόβος του κενού</b>, κατά την οποία το άτομο φοβάται πως θα πέσει κάτω αν
δεν περπατάει σε χώρο, στον οποίο μπορεί να στηρίζεται, και πλήθος άλλων
περιστάσεων.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η νόσος παρουσιάζεται πιο συχνά
στις γυναίκες -σχεδόν δυόμιση φορές πιο συχνά από ότι στους άντρες. Στη χώρα
μας υπολογίζεται περίπου ένα 10% να έχει αναπτύξει έναν τύπο ειδικής
φοβίας κάποια στιγμή στη ζωή του.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η έναρξης κυμαίνεται ανάλογα με
τον τύπο: <i>η φοβία ζώων και αίματος</i> με έναρξη στην παιδική ηλικία, ενώ οι
καταστασιακού τύπου φοβίες συνήθως στην πρώιμη ενήλικη ζωή. Οι φοβίες δε
φυσικών φαινομένων ποικίλλουν όσον αφορά τη χρονική στιγμή έναρξης.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η πορεία της διαταραχής ποικίλλει
από την περιστασιακή έξαρση μέχρι τη χρονιότητα. Μεγάλη σημασία έχει ο τύπος
της ΕΦ και η ανάγκη του ατόμου να εκτίθεται σε αυτόν τον φόβο. Για παράδειγμα, σε
ένα άτομο που πληροί τα κριτήρια φοβίας για τα φίδια, όμως ζει στην πόλη, δεν
έχει μεγάλη επίπτωση αυτός ο φόβος στην καθημερινότητά του. Επίσης, φοβίες που αναπτύσσονται μετά από τραυματικά
γεγονότα ή συνδέονται με εξελικτικούς
και επιβιωτικούς σκοπούς (π.χ. υψοφοβία, ζωοφοβία) είναι πιο επίμονες
και πιο ανθεκτικές στη θεραπεία.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η αιτιολογία τους ποικίλλει και
αποτελεί συνδυασμό του τρίπτυχου των γενετικών παραγόντων, της κληρονομικότητας
και της μάθησης, με κάποιους τύπους να εξηγούνται καλύτερα με το ένα ή το άλλο
μοντέλο, πάντα όμως με τη συμμετοχή και των τριών παραγόντων και χωρίς να είναι
πλήρως σαφής ο ρόλος του καθενός στην ανάπτυξη της διαταραχής. Για παράδειγμα,
σε ένα άτομο που αναπτύσσει φοβία οδήγησης μετά από ένα τροχαίο ατύχημα,
σίγουρα ο παράγοντας της μάθησης παίζει τον πρωτεύοντα ρόλο στην ανάπτυξη του
φόβου, όμως η γενετικά προκαθορισμένη φύση του ανθρώπου για επιβίωση τον
«προστατεύει» και τον παρακινεί στην ασφάλεια μέσω της αποφυγής της κατάστασης.
Επίσης, έχει βρεθεί πειραματικά πως η φοβία αίματος τραύματος έχει έντονη κληρονομική
προδιάθεση.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η θεραπεία συμπεριφοράς είναι η
θεραπεία εκλογής, σύμφωνα με όλες τις παγκόσμιες θεραπευτικές οδηγίες και έχει
πάρα πολύ καλά αποτελέσματα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ο θεραπευόμενος, σε συνεργασία με
τον ειδικό, φτιάχνει μια λίστα ιεράρχησης των καταστάσεων που τον φοβίζουν. Ξεκινώντας
από τα πιο εύκολα προς τα πιο δύσκολα,
το άτομο σταδιακά απευαισθητοποιείται από το φοβικό ερέθισμα μέσω του
μηχανισμού της εξοικείωσης. Δηλαδή το κορμί του θεραπευόμενου δεν αντιδρά με
<i>σημάδια φόβου</i> πλέον απέναντι στο ερέθισμα. Η εξοικείωση είναι ένας σωτήριος
μηχανισμός που υπάρχει ακόμα και στους μονοκύτταρους οργανισμούς. Έτσι το άτομο,
μέσω της σταδιακής έκθεσης και
ξεκινώντας από το πιο εύκολο, αρχίζει και αποκτά την αίσθηση
αυτοαποτελεσματικότητας, νοιώθει ότι τα καταφέρνει και σταδιακά -μέσα σε οχτώ
θεραπευτικές συνεδρίες- ξεπερνάει τον φόβο του.στην παγκόσμια βιβλιογραφία
υπάρχει πληθώρα περιπτώσεων Εφ που έχουν θεραπευτεί σε μια ή δυο θεραπευτικές
συνεδρίες.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Είναι γεγονός παγκόσμια πως
πολλοί άνθρωποι με ειδική φοβία δεν αναζητούν θεραπεία γιατί πιστεύουν πως δεν
υπάρχει ίαση ή φοβούνται την εμπλοκή σε μακρόχρονες θεραπείες ή ακόμα, μήπως
«μπλέξουν» με φάρμακα.</span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η θ<b>εραπεία συμπεριφοράς</b> είναι μια
ενεργητική θεραπευτική προσέγγιση στοχευμένη
στο πρόβλημα, βραχείας διάρκειας και με εξαιρετικά αποτελέσματα. Η χρήση
φαρμάκων γίνεται επικουρικά και για πολύ σύντομο διάστημα σε περιπτώσεις που
κρίνεται απαραίτητο πως η χορήγηση θα βοηθήσει τον ασθενή να εμπλακεί ενεργά
στις καθημερινές ασκήσεις που έχει αποφασίσει -σε συνεργασία με τον θεραπευτή
του- να κάνει, προκειμένου να ξεπεράσει ολοκληρωτικά το πρόβλημά του.</span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3869956212328682525.post-67222302952636060672014-12-20T06:02:00.000-08:002015-01-03T12:18:32.418-08:00Θεραπεία για την Φοβία Πτήσης στην Μονάδα Θεραπείας Συμπεριφοράς<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: center;">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwMlNaUxXa3GNPNNQd32FbNIqQVnrwxfx4mw0ta5FFFLDV1swzbLDZzl9xOlqizr-hr32xUt7ZsnpHxLGs-AgM2ogqHZmw14cUZUuGmEeUjtbIZlFQj1j1mlsmy763ES2aXpyzV31Eypo/s1600/onboard-1950s-sleeper.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Ο φόβος της πτήσης" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwMlNaUxXa3GNPNNQd32FbNIqQVnrwxfx4mw0ta5FFFLDV1swzbLDZzl9xOlqizr-hr32xUt7ZsnpHxLGs-AgM2ogqHZmw14cUZUuGmEeUjtbIZlFQj1j1mlsmy763ES2aXpyzV31Eypo/s1600/onboard-1950s-sleeper.jpg" height="213" title="Ο φόβος της πτήσης" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="background-color: black;"><span style="color: #cccccc;"><span style="font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small; line-height: 16.5454540252686px; text-align: left;">Ο </span><span style="font-family: arial, sans-serif; font-size: x-small; font-weight: bold; line-height: 16.5454540252686px; text-align: left;">φόβος της πτήσης</span></span></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="MsoNormal">
<b><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"> </span></b><b><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">H</span></b><b><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"> Φοβία της Πτήσης</span></b><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"> (ΦΠ) είναι μια ειδική φοβία που
επιφέρει ψυχο-κοινωνική δυσλειτουργία στο 13% του πληθυσμού (</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">Curtis</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif";"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">et</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif";"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">al</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">., 1998).</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: Arial, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Trebuchet MS","sans-serif";"><a href="http://behaviortreatmentplan.blogspot.gr/p/blog-page_39.html" target="_blank">ΕλένηΚ. Τζαβέλα</a><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";"></span></div>
<a name='more'></a><br />
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Σε πιο ήπιες μορφές, το
πρόβλημα εμφανίζεται στο 10-40% του ενήλικου πληθυσμού (</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">Van</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif";"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">Gerwen</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"> & </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">Diekstra</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">, 2000 ). Το<i> </i><b>άγχος πτήση</b><i>ς</i> εκφράζεται
με έντονα<i> σωματικά συμπτώματα άγχους </i>(δύσπνοια, ταχυκαρδία, ναυτία κ.α.) κατά
την πτήση. Συχνά οι πάσχοντες κάνουν χρήση αγχολυτικών φαρμάκων ή αλκοόλ για
την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων ή
αποφεύγουν να ταξιδεύουν με αποτέλεσμα η φοβία να επηρεάζει αρνητικά την
κοινωνική και επαγγελματική τους ζωή. Η ΦΠ μπορεί να επηρεάζει και τους
συνεπιβάτες των πασχόντων, επιφέροντας ενόχληση ή/και πρόκληση σωματικών
βλαβών.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";"> <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";"> Καθώς η χρήση αεροπλάνων έχει γίνει
αναπόσπαστο μέρος της σύγχρονης ζωής, η ΦΠ έχει πλέον αναγνωριστεί ως
ψυχο-κοινωνικό πρόβλημα που χρήζει αντιμετώπισης. <b>Προγράμματα θεραπευτικής
παρέμβασης </b>έχουν αναπτυχθεί για την αντιμετώπιση της ΦΠ, συχνά σε
συνεργασία με αεροπορικές εταιρείες (βλ. </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">VALK</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif";"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">Foundation</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"> σε συνεργασία </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">Leiden</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif";"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">University</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"> και </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">Austrian</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif";"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">Airlines</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">). Τα ερευνητικά δεδομένα υποδεικνύουν
ότι η <b>Θεραπεία Συμπεριφοράς</b> (ΘΣ)
αποτελεί την πιο αποτελεσματική θεραπεία για την αντιμετώπιση των ειδικών
φοβιών, συμπεριλαμβανομένης της ΦΠ (</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">Ost</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">, Brandberg & Alm, 1997; Zlomke
& Davis, 2008). Ειδικά πρωτόκολλα βραχείας θεραπείας βασισμένα σε γνωσιακές
και συμπεριφορικές τεχνικές έχουν αναπτυχθεί για την αντιμετώπιση της ΦΠ (</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">Van</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif";"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">Gerwen</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"> & </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">Diekstra</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">, 2000).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Η <b>ατομική
<span style="text-transform: uppercase;">ΘΣ</span></b> για τη ΦΠ περιλαμβάνει <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; mso-list: l1 level1 lfo2; tab-stops: list 0cm; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt; font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Ψυχο-εκπαίδευση
των θεραπευομένων για τη φύση της φοβίας και στον τρόπο εγκατάστασης της φοβίας<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; mso-list: l1 level1 lfo2; tab-stops: list 0cm; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt; font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Εκμάθηση
τεχνικών χαλάρωσης<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; mso-list: l1 level1 lfo2; tab-stops: list 0cm; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt; font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Σταδιακή
έκθεση στη φοβογόνο κατάσταση με τελικό στόχο το ταξίδι με αεροπλάνο<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; mso-line-height-alt: 5.0pt; mso-list: l1 level1 lfo2; tab-stops: list 0cm; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt; font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Τελική
άσκηση με συμμετοχή-έκθεση του θεραπευόμενου σε πτήση (<i>in vivo</i> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">in</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">-</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">flight</span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif";"> </span><span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">exposure</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">) υπό την καθοδήγηση-συνοδεία
θεραπευτή/των.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<b><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Στόχος
της θεραπείας</span></b><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"> είναι ο
θεραπευόμενος να<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraph" style="margin-left: 39.2pt; mso-line-height-alt: 5.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 0cm; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt; font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Εκπαιδευτεί
να αναγνωρίζει και να διαχειρίζεται το <b>άγχος πτήσης</b><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" style="margin-left: 39.2pt; mso-line-height-alt: 5.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 0cm; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt; font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Εξοικειωθεί
με το αεροπλάνο και την πτήση<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" style="margin-left: 39.2pt; mso-line-height-alt: 5.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 0cm; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt; font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Αυξηθεί
το αίσθημα αυτό-αποτελεσματικότητας του <a href="https://www.blogger.com/null" name="_GoBack"></a><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" style="margin-left: 39.2pt; mso-line-height-alt: 5.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 0cm; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 7pt; font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]--><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Μπορεί
να ταξιδεύει αυτόνομα <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoListParagraph" style="margin-left: 39.2pt; mso-line-height-alt: 5.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 0cm; text-indent: -18.0pt;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><br /></span>
<a href="http://behaviortreatmentplan.blogspot.gr/p/blog-page_39.html" target="_blank"><span style="font-family: Arial, sans-serif;">περισσότερα</span><span style="font-family: "Arial","sans-serif";"> άρθρα </span></a></div>
<div class="MsoListParagraph" style="margin-left: 39.2pt; mso-line-height-alt: 5.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 0cm; text-indent: -18.0pt;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><br /></span></div>
<div class="MsoListParagraph" style="margin-left: 39.2pt; mso-line-height-alt: 5.0pt; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 0cm; text-indent: -18.0pt;">
<span style="font-family: "Arial","sans-serif";"><br /></span></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<b><span style="font-family: "Arial","sans-serif";">Βιβλιογραφικές Αναφορές<o:p></o:p></span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US" style="color: #222222; font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">Curtis,
G. C., Magee, W. J., Eaton, W. W., Wittchen, H. U., & Kessler, R. C.
(1998). Specific fears and phobias. Epidemiology and classification.<span class="apple-converted-space"> </span><i>The British Journal of Psychiatry</i>,<span class="apple-converted-space"> </span><i>173</i>(3), 212-217.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">Ost, L.G.,
Brandberg, M , Alm (1997). One versus five sessions of exposure in the
treatment of flying phobia, <i>Behaviour
Research and Therapy</i>, 35 (11), pp. 987–996.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">Van Gerwen, L.
J., & Diekstra, R. F. (2000). Fear of flying treatment programs for
passengers: an international review. <i>Aviation, Space, and Environmental
Medicine</i>, <i>71</i>(4), 430-437.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="EN-US" style="font-family: "Arial","sans-serif"; mso-ansi-language: EN-US;">Zlomke, K.,
& Davis III, T. E. (2008). One-session treatment of specific phobias: A
detailed description and review of treatment efficacy. <i>Behavior Therapy</i>, 39(3), 207-223.<o:p></o:p></span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3869956212328682525.post-37805332639903463352014-12-02T11:51:00.001-08:002014-12-20T06:10:48.328-08:00Τι είναι Διαταραχή Πανικού με Αγοραφοβία και εάν υπάρχει θεραπεία <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRRxu38uNiav6NpF_OGnGkTMtTI9fS-viZoo17OBEKzwV2LSoInVXD_93__iSZKQI_j-ds6TUndb4JBTQH_1U1ckpRYBBGAdhB0m5MFOTxfH7uNKhReu15yNENTKqgG6isbLrlXAehFWo/s1600/%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7+%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%85+%CE%BC%CE%B5+%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CE%B1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Διαταραχή Πανικού και η Αγοραφοβία " border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRRxu38uNiav6NpF_OGnGkTMtTI9fS-viZoo17OBEKzwV2LSoInVXD_93__iSZKQI_j-ds6TUndb4JBTQH_1U1ckpRYBBGAdhB0m5MFOTxfH7uNKhReu15yNENTKqgG6isbLrlXAehFWo/s1600/%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7+%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%85+%CE%BC%CE%B5+%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CE%B1.jpg" height="137" title="Διαταραχή Πανικού και η Αγοραφοβία " width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="background-color: black; color: #cccccc; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small; text-align: left;">Διαταραχές Άγχους</span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η Διαταραχή Πανικού και η Αγοραφοβία είναι οι πιο συχνά εμφανιζόμενες Διαταραχές Άγχους σε κλινικό πληθυσμό. Αυτές οι αρρώστιες προκαλούν σοβαρή αναπηρία στον ασθενή και χωρίς την κατάλληλη θεραπεία έχουν μικρά περιθώρια βελτίωσης σε βάθος χρόνου.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 36px;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 36px;"> </span><a href="http://behaviortreatmentplan.blogspot.gr/p/titika-mitsopoulou.html"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Τιτίκα Μητσοπούλου</span></a></div>
<h2 style="line-height: 36px;">
<span style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><a name='more'></a></span></span></h2>
<h2 style="line-height: 36px;">
<span style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> <span style="font-size: 12pt; line-height: 24.0000019073486px;">Οι άνθρωποι με διαταραχή πανικού μπορεί να βιώνουν:</span><span style="font-size: 12pt; line-height: 24.0000019073486px;"><o:p></o:p></span></span></span></h2>
<ul type="disc">
<li class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ξαφνικά και επαναλαμβανόμενα «κύματα» έντονου φόβου</span></li>
<li class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Αίσθημα ότι μπορεί να χάσουν τον έλεγχο ή να τρελαθούν κατά τη διάρκεια της κρίσης πανικού.</span></li>
<li class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Επίμονο φόβο και ανησυχία για το πότε θα συμβεί μια απροσδόκητη επόμενη κρίση.</span></li>
<li class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Έντονο φόβο ή αποφυγή του μέρους ή της δραστηριότητας όπου στο παρελθόν βίωσαν μία προσβολή πανικού<span lang="EN-GB"> (</span>πχ<span lang="EN-GB">. </span>γυμναστική<span lang="EN-GB">, </span>σκάλες<span lang="EN-GB">)<o:p></o:p></span></span></li>
<li class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list 36.0pt;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Σωματικές αλλαγές κατά την διάρκεια της κρίσης πανικού όπως έντονους ή/και γρήγορους χτύπους στην καρδιά, ιδρώτα, δυσκολία στην αναπνοή, τρέμουλο κ.α</span></li>
</ul>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; margin-left: 18.0pt; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;">
<h2 style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;">Οι παρακάτω περιγραφές ασθενών δίνουν μια γλαφυρή εικόνα του πως είναι να βιώνει κάποιος μια απροσδόκητη προσβολή-κρίση πανικού:</span></h2>
</div>
<div style="line-height: 24.0000019073486px;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"Ένα απόγευμα καθάριζα φασολάκια καθισμένη στο τραπέζι της κουζίνας μου και έτσι χωρίς καμιά προειδοποίηση και χωρίς κανένα λόγο ένιωσα τρομοκρατημένη. Με έπιασε κρύος ιδρώτας, η καρδιά μου νόμιζα θα πεταχτεί έξω από το στήθος μου, το κεφάλι μου στριφογυρνούσε και νόμιζα θα λιποθυμήσω. Φοβήθηκα ότι κάτι κακό με βρήκε και θα πεθάνω. Από τότε έχω τέτοια προβλήματα κάθε 1 ή 2 βδομάδες. Νομίζω πως χάνω το μυαλό μου!»</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 24.0000019073486px;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"Όσο περισσότερες κρίσεις πανικού έχω τόσο περισσότερο τρέμω ότι θα ζω για πάντα με αυτές. Δεν ξέρω πότε θα μου ξανασυμβούν και φοβάμαι διαρκώς μήπως το ξαναπάθω. Είμαι τόσο τρομαγμένος που δεν θέλω να βγω από το σπίτι».</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 24.0000019073486px;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-indent: 36.0pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η κρίση πανικού δεν είναι επικίνδυνη, αλλά είναι μια πολύ δυσάρεστη εμπειρία. Οι άνθρωποι με Διαταραχή Πανικού αναπτύσσουν συνήθως τον φόβο μήπως φοβηθούν – μήπως δηλαδή ξαναπάθουν μια κρίση πανικού αν βρεθούν σε μέρη ή καταστάσεις όπου στο παρελθόν βίωσαν έντονα σωματικά συμπτώματα άγχους. Αρχικά μπορεί να αποφεύγουν τις καταστάσεις αυτές και στη συνέχεια παρόμοιες. Η γενίκευση των αποφυγών μπορεί να προκαλέσει Αγοραφοβία, που είναι μία από τις πιο συχνές συνοδές διαγνώσεις της Διαταραχής Πανικού.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="line-height: 150%; text-align: justify; text-indent: 36.0pt; text-justify: inter-ideograph;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Στην Αγοραφοβία ο άνθρωπος φοβάται να βρεθεί σε μέρη ή καταστάσεις όπου η διαφυγή είναι δύσκολη ή δεν θα βρεθεί κάποιος να τον βοηθήσει αν αναπτύξει συμπτώματα πανικού. Έτσι μπορεί να αποφεύγει να μετακινείται με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, να βρίσκεται σε κλειστούς ή ανοιχτούς χώρους, να περιμένει σε ουρές κ.α. Προτιμά επίσης να μην κάνει πράγματα μόνος πχ. να μένει σπίτι μόνος ή να βγαίνει έξω μόνος, αλλά να έχει μαζί του κάποιον συνοδό (συγγενή ή φίλο) με τον οποίο αισθάνεται περισσότερο ασφαλής. Σε ακραίες περιπτώσεις Αγοραφοβίας ο φόβος είναι τόσο δυνατός ώστε να κλείσει τον πάσχοντα τελείως μέσα στο σπίτι.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-indent: 36.0pt;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNzIuUdyGaFaUxeqacDyjRmoSVkz6JAlABqGpaqBcfe-VdZmrQHoFKjWzR6m4XXzQHfKTc5FGGEZJ3bou451iR9-M_qzR8KCpgHfye4vfbqbA7Z7dtFcDxv-uouY-MzkiMMzRvxshN9uM/s1600/%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7+%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%85+%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CE%B1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt=" κρίσεις πανικού" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNzIuUdyGaFaUxeqacDyjRmoSVkz6JAlABqGpaqBcfe-VdZmrQHoFKjWzR6m4XXzQHfKTc5FGGEZJ3bou451iR9-M_qzR8KCpgHfye4vfbqbA7Z7dtFcDxv-uouY-MzkiMMzRvxshN9uM/s1600/%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7+%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%85+%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CE%B1.jpg" title=" κρίσεις πανικού" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; text-align: left;">Διαταραχή Πανικού</span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η Διαταραχή Πανικού και η Αγοραφοβία μπορούν να αλλοιώσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής του πάσχοντα. Πρόσφατη μελέτη υποδεικνύει ότι οι άνθρωποι που νοσούν σε σχέση με όσους δεν υποφέρουν είναι πιο επιρρεπείς στη χρήση αλκοόλ ή στην κατάχρηση άλλων φαρμακευτικών σκευασμάτων όπως ηρεμιστικών, περνούν περισσότερο χρόνο στα επείγοντα των νοσοκομείων, περνούν λιγότερο χρόνο σε ευχάριστες δραστηριότητες όπως χόμπι, φυσική άσκηση, τείνουν να είναι οικονομικά εξαρτημένοι από άλλους ανθρώπους, αναφέρουν ότι νιώθουν συναισθηματικά και σωματικά λιγότερο υγιείς, κάνουν περισσότερες εξετάσεις και ιατρικούς ελέγχους, λείπουν συχνότερα από την εργασία τους ή/και είναι λιγότερο αποδοτικοί στη δουλειά τους και έχουν επίσης μεγαλύτερες πιθανότητες να αναπτύξουν κατάθλιψη ή/και να επιχειρήσουν να αυτοκτονήσουν.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-indent: 36.0pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Από την άλλη υπάρχουν έρευνες που υποδεικνύουν ότι οι πρώτο-εμφανιζόμενες κρίσεις πανικού μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά, μέσω της ενημέρωσης των πασχόντων για την φύση του προβλήματος, καθώς και της παρότρυνσης να επιστρέψουν στο σημείο όπου βίωσαν την 1<sup>η</sup> κρίση πανικού. Τέτοιες οδηγίες φαίνεται να προλαμβάνουν και να λειτουργούν αποτρεπτικά στην εκδήλωση Διαταραχής Πανικού αλλά και της Αγοραφοβίας. Σε περίπτωση όμως που η διαταραχή-ες εγκατασταθούν ο πάσχοντας πρέπει να ζητήσει άμεσα θεραπεία.</span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-indent: 36.0pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η Θεραπεία Συμπεριφοράς είναι η ενδεδειγμένη θεραπεία για τη Διαταραχή Πανικού και την Αγοραφοβία. Η φαρμακοθεραπεία ενδείκνυται στους ασθενείς που πάσχουν ταυτόχρονα από Κατάθλιψη ή έχουν τόσο βαριά συμπτώματα ώστε να μην μπορούν να κινητοποιηθούν και να συμμετάσχουν ενεργητικά στη Ψυχοθεραπεία.. Σε περίπτωση πάντως που ο πάσχοντας ακολουθήσει μόνο φαρμακευτική αγωγή, η πιθανότητα υποτροπής όταν διακοπούν τα φάρμακα είναι μεγάλη, οπότε καλό θα ήταν αυτό να συμβεί με παράλληλη ψυχοθεραπευτική κάλυψη.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-indent: 36.0pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; text-indent: 36.0pt;">
<a href="http://behaviortreatmentplan.blogspot.gr/p/titika-mitsopoulou.html"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Τιτίκα Μητσοπούλου</span></a></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3869956212328682525.post-82014361161826709932014-11-25T12:04:00.000-08:002015-01-02T06:18:30.459-08:00 Ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή η ασθένεια της αμφιβολίας <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMhYAvF6t65EhYbgde8YCOEGWb5xAorppc67cXTqRVNqYfCMZvMPAjoSYB8ucPs-mFSklTUFTR5ctF1p6ifSYyxzOfJAE9WOskc8n8wmjUoCGPpGHXTmeOyRROo1hTO-rS2zkzdAZozFI/s1600/%CE%B1%CE%BD%CF%86%CE%B9%CE%B2%CE%B1%CE%BB%CF%89+%CE%B5%CE%B1%CE%BD+%CE%B5%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B1+%CF%84%CE%B1+%CF%86%CF%89%CF%84%CE%B1.png" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή η ασθένεια της αμφιβολίας." border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMhYAvF6t65EhYbgde8YCOEGWb5xAorppc67cXTqRVNqYfCMZvMPAjoSYB8ucPs-mFSklTUFTR5ctF1p6ifSYyxzOfJAE9WOskc8n8wmjUoCGPpGHXTmeOyRROo1hTO-rS2zkzdAZozFI/s1600/%CE%B1%CE%BD%CF%86%CE%B9%CE%B2%CE%B1%CE%BB%CF%89+%CE%B5%CE%B1%CE%BD+%CE%B5%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%B1+%CF%84%CE%B1+%CF%86%CF%89%CF%84%CE%B1.png" height="173" title="ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή η ασθένεια της αμφιβολίας." width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="background-color: black; color: #cccccc; font-size: x-small;">ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή</span></td></tr>
</tbody></table>
<h3 style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal; text-indent: 47.9999961853027px;">Όλοι μας παρουσιάζουμε κατά καιρούς αμφιβολίες ή προκαταλήψεις που παρότι ακούγονται περίεργες κι αλλόκοτες, μας απασχολούν ή εκδηλώνουμε στερεότυπες κινήσεις (π.χ χτύπημα ξύλου για αποφυγή κακού) που δεν υπακούουν πάντα σε κανόνες της λογικής.</span></h3>
<h3 style="text-align: left;">
</h3>
<h3 style="text-align: left;">
<div class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;"><a href="http://behaviortreatmentplan.blogspot.gr/p/blog-page_22.html" target="_blank">Λία Κουμαντάνου</a>,
Ψυχολόγος <span lang="EN-US">Msc</span> – Υποψ.
Δρ. Ιατρικής</span></div>
<a name='more'></a> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;"><br />
</span><div align="right" class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;">Όλοι μας παρουσιάζουμε κατά
καιρούς αμφιβολίες ή προκαταλήψεις που παρότι ακούγονται περίεργες κι
αλλόκοτες, μας απασχολούν ή εκδηλώνουμε στερεότυπες κινήσεις (π.χ χτύπημα ξύλου
για αποφυγή κακού) που δεν υπακούουν πάντα σε κανόνες της λογικής. Όλα αυτά, συνήθως
δεν μας προξενούν δυσάρεστα συναισθήματα, δεν επηρεάζουν τις δραστηριότητές μας
κι ανήκουν στη σφαίρα του φυσιολογικού. Ωστόσο υπάρχουν περιπτώσεις που οι
σκέψεις μας έχουν βασανιστικό χαρακτήρα και μας εμποδίζουν σημαντικά να
λειτουργήσουμε. Τότε, μιλάμε για την Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή (ΙΨΔ):</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">
<i style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">«Ήρθα να ζητήσω βοήθεια, γιατί
φοβάμαι συνέχεια μήπως βρωμιστώ ή κολλήσω κάποια θανατηφόρα αρρώστια και την
μεταφέρω στην οικογένειά μου. Αυτός ο φόβος έχει καρφωθεί στο μυαλό μου και δεν
μπορώ να ξεφύγω. Καθαρίζω τα πάντα, το χώρο μου, τον εαυτό μου και κινούμαι
αργά για να μην ακουμπήσω κάπου που «δεν θα μου φανεί καθαρό». Πιάνω τα πόμολα,
τις πόρτες, τις λαβές στο τρόλεϊ με μαντηλάκια. Πλένω συνεχώς τα χέρια μου. Προσπαθώ
να συγκεντρώνομαι ώστε «να το κάνω σωστά» για να τελειώνω, αλλά δεν τα
καταφέρνω, νομίζω πως δεν είμαι καθαρή και τα ξαναπλένω! Χαλάω πολλές
συσκευασίες σαπουνιού την εβδομάδα. Τελευταία πλένομαι με χλωρίνη κι έχουν
πληγιάσει τα χέρια μου… Έχω συνέχεια άγχος, έχω σταματήσει τη δουλειά μου. Έχω
δυο χρόνια να αγκαλιάσω τα παιδιά μου γιατί φοβάμαι μην τα μολύνω! Δεν ξέρω πως
αλλιώς να το χειριστώ…»<o:p></o:p></span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;"><i> </i>Η ΙΨΔ είναι μια συχνή και σοβαρή ψυχική
πάθηση που αφορά στο 2% του πληθυσμού, εμφανίζεται εξίσου συχνά σε άνδρες και
γυναίκες και ξεκινάει συνήθως σε νεαρή ηλικία.<i><o:p></o:p></i></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;">Η ΙΨΔ χαρακτηρίζεται από επίμονες
σκέψεις, εικόνες, φόβους ή αμφιβολίες που μοιάζουν να έρχονται
απρόσκλητα στο μυαλό και να «κολλάνε» σε αυτό, όσο κι αν προσπαθούμε να τις
διώξουμε ή να απαλλαγούμε από αυτές. Έτσι, ο πάσχων μπορεί: </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt; mso-list: l1 level1 lfo1; tab-stops: list 72.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;"><span style="color: blue; font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]-->να φοβάται μήπως κολλήσει κάποιο μικρόβιο ή
ασθένεια.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt; mso-list: l1 level1 lfo1; tab-stops: list 72.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;"><span style="color: blue; font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]-->να αμφιβάλει αν έκλεισε τα μάτια της κουζίνας,
αν κλείδωσε ή μήπως από την αμέλειά του συμβεί κάτι κακό (διάρρηξη,
βραχυκύκλωμα κλπ). </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt; mso-list: l1 level1 lfo1; tab-stops: list 72.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;"><span style="color: blue; font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]-->να φοβάται μήπως τρελαθεί και άθελά του κάνει
κακό σε κάποιον π.χ στο παιδί του</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;"> Αυτές οι σκέψεις που λέγονται <i>ιδεοληψίες,</i><i>
</i>προκαλούν πολύ έντονο άγχος και δυσφορία στον ασθενή, γιατί τις θεωρεί
παράξενες, υπερβολικές ή και ανεπίτρεπτες, κάτι που ποτέ δεν θα έκανε, αλλά το
φοβάται.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;">Ο ασθενής στην προσπάθειά του να
απαλλαγεί από το άγχος των σκέψεων και να αποτρέψει αυτό που φοβάται,
επαναλαμβάνει ξανά και ξανά, με έναν στερεότυπο τρόπο, συμπεριφορές που
λέγονται <i>καταναγκασμοί ή τελετουργίες</i>.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;"> Έτσι ο ασθενής:</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt; mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 72.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;"><span style="color: blue; font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]-->Αν φοβάται μήπως μολυνθεί ή βρωμίσει, μπορεί να
πλένει συνεχώς τα χέρια του, να
απολυμαίνει επιφάνειες κι αντικείμενα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt; mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 72.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;"><span style="color: blue; font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]-->Αν ανησυχεί μήπως άφησε ανοιχτές συσκευές ή
ξεκλείδωτα, προσπαθεί να σιγουρευτεί ελέγχοντας επανειλημμένα τα μάτια της
κουζίνας, τα φώτα, τον θερμοσίφωνα, την πόρτα και τα παράθυρα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt; mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 72.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;"><span style="color: blue; font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]-->Αν φοβάται μήπως χάσει τον έλεγχο του εαυτού του
και άθελά του κάνει κακό στο παιδί του, μπορεί να αποφεύγει να το αγκαλιάζει,
να κρύβει και να μην χρησιμοποιεί μαχαίρια κι άλλα αιχμηρά αντικείμενα. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-left: 72.0pt; mso-list: l0 level1 lfo2; tab-stops: list 72.0pt; text-indent: -18.0pt;">
<!--[if !supportLists]--><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;"><span style="color: blue; font-family: Symbol; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;">·<span style="font-stretch: normal;">
</span></span><!--[endif]-->Άλλες φορές για να κατευνάσει την αμφιβολία του,
ζητά από τους οικείους του να τον διαβεβαιώσουν πως δεν πρόκειται να συμβεί
αυτό που φοβάται (π.χ. είσαι καθαρή, τα έχεις κλείσει όλα), ή νοερά
επαναλαμβάνει μια προσευχή, μια φράση (π.χ. «όλα θα πάνε καλά») για να διώξει
την αμφιβολία.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;">Ο ασθενής, παρόλο που <i>καταλαβαίνει</i>
ότι αυτά που σκέφτεται και κάνει είναι σαφώς υπερβολικά, χωρίς νόημα ή ακόμη
και «τρελλά», δεν μπορεί να απαλλαγεί. Ξοδεύει πολλές ώρες την ημέρα στις
ιδεοληψίες και τους καταναγκασμούς, υποφέρει από άγχος, με αποτέλεσμα να
επηρεάζονται πολύ σοβαρά διάφορες πλευρές της ζωής του (οικογένεια, εργασία,
κοινωνική ζωή). Συχνά, εμπλέκει τους οικείους στις τελετουργίες του, χάνει την
δουλειά του, απομονώνεται κι όχι σπάνια καθίσταται σχεδόν ανήμπορος για
ο,τιδήποτε.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;">Όλες οι παραπάνω συμπεριφορές που
εκτελεί ο ασθενής, μόνο πρόσκαιρα τον ηρεμούν και τον καθησυχάζουν.
Μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, αυξάνουν την ένταση των αμφιβολιών, του
προξενούν μεγαλύτερο άγχος και τον κάνουν να τελετουργεί περισσότερο: <i>όσο
τελετουργεί και αποφεύγει, τόσο αμφιβάλει και αγχώνεται</i>. </span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-indent: 36.0pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;">Η <i>Θεραπεία Συμπεριφοράς
(ΘΣ)</i> έχει αποδειχτεί και προτείνεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό
Υγείας, ως η πιο <i>αποτελεσματική </i>θεραπεία για την
Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή. Η συνδρομή φαρμακευτικής αγωγής (<span lang="EN-US">SSRI</span>’<span lang="EN-US">s</span>), εφαρμόζεται όταν αυτό απαιτείται
(π.χ όταν ο ασθενής με ΙΨΔ παρουσιάζει λόγω των ψυχαναγκασμών, σοβαρής μορφής
κατάθλιψη). <i>Η Θεραπεία Συμπεριφοράς εκτός από αποτελεσματική, είναι σύντομη και
διατηρεί τα ωφέλη της σε βάθος χρόνου</i>. Βοηθάει τον πάσχοντα α) να
κατανοήσει πώς η ΙΨΔ διατηρείται και β) να μάθει πώς να αντιμετωπίζει
αποτελεσματικά το άγχος και τις αμφιβολίες του, χωρίς να προβαίνει σε
τελετουργίες. Με άλλα λόγια, ο ασθενής
μαθαίνει να ελέγχει αυτός τον φόβο του κι όχι ο φόβος να τον καθοδηγεί, <i>γίνεται
ο ίδιος, ο θεραπευτής του εαυτού του</i>.</span></div>
</h3>
<h3 style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;"><br /></span></h3>
<h3 style="text-align: left;">
</h3>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3869956212328682525.post-25619204596474474842014-11-25T12:00:00.000-08:002014-12-29T15:23:58.297-08:00Οι δυσκολίες του Ελληνα θεραπευτή συμπεριφοράς <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-emtAXwT26Lq1Q5Vbyk2EKkbhjgG1sxkWMtBboq5vA6YfVKqhDLrVGjguC19YQXUELAKT9JFPuFkw0D-Hx_2y_ldig-0uRGBgH4xiN1xR_XLXDuLhXb11EO0wRGyk03oWXoeeX6SfNGs/s1600/therapeuths+syberiforas+new.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt=" πρόληψη και θεραπεία της ψυχικής αρρώστιας" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-emtAXwT26Lq1Q5Vbyk2EKkbhjgG1sxkWMtBboq5vA6YfVKqhDLrVGjguC19YQXUELAKT9JFPuFkw0D-Hx_2y_ldig-0uRGBgH4xiN1xR_XLXDuLhXb11EO0wRGyk03oWXoeeX6SfNGs/s1600/therapeuths+syberiforas+new.jpg" height="190" title=" πρόληψη και θεραπεία της ψυχικής αρρώστιας" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: #cccccc; font-size: xx-small;"> Ψυχοθεραπεία Συμπεριφορά</span></span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
Ψυχοθεραπεία είναι κατ’ άλλους η πρόληψη και θεραπεία της ψυχικής αρρώστιας, όπως αυτή ορίζεται από τις διεθνείς ταξινομήσεις (DSM, ICD) και κατ’ άλλους της ψυχής.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<a href="http://behaviortreatmentplan.blogspot.gr/p/blog-page_14.html">Γιάννης Κασβίκης</a><br />
<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Επειδή μαθήματα περί ψυχής δεν διδάσκονται στις θετικές σχολές των Πανεπιστημίων, αυτοί που θεραπεύουν τις ψυχικές αρρώστιες είναι υπόλογοι των πράξεών τους στην βάση της εμπειρικής τεκμηρίωσης, ενώ όσοι ασχολούνται με την ψυχή μπορούν να έχουν μια υποκειμενική θεώρηση, σαν αυτήν που συναντούμε στις καλές τέχνες, την θρησκεία και την φιλοσοφία. Η ψυχοθεραπεία συμπεριφοράς, πρώτη ανάμεσα στις άλλες ψυχοθεραπευτικές σχολές, ασπάστηκε την επιστημολογική προσέγγιση και έτσι οφείλει να έχει καλά περιγεγραμμένους στόχους, στην βάση των οποίων οι συνεργαζόμενοι να μπορούν να κρίνουν για το επωφελές, βλαβερό ή αδιάφορο της άσκησής της.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η ψυχική αρρώστια δημιουργείται και συντηρείται από βιο-ψυχο-κοινωνικούς παράγοντες, κοντολογίς από την φύση (εσωτερικό και εξωτερικό περιβάλλον) και την μάθηση. Ο βαθμός συμμετοχής της φύσης και της μάθησης στην έκφραση της ψυχικής αρρώστιας ποικίλλει. Όσο περισσότερο καθοριστικός είναι ο ρόλος της φύσης, τόσο πιο περιφερικό ρόλο έχει η ψυχοθεραπεία στην αντιμετώπισή της και τανάπαλιν. Οι απεικονιστικές και γενετικές σύγχρονες δυνατότητες, μας δίνουν την χαρά να βλέπουμε προσαρμοστικές βιολογικές αλλαγές ως αποτέλεσμα μαθησιακών προσαρμοστικών αλλαγών.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Στο σχήμα 1 συνοψίζονται οι δυνατότητες θεραπευτικής παρέμβασης ανάλογα με την σχετική συμμετοχή των δύο παραγόντων.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Σχήμα 1</span><br />
<h3 style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;">ΤΡΟΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟΠΟΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ</span></h3>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Γονιδιακή διόρθωση Πρωτεϊνικά μεταφρασμένες γενετικές πληροφορίες</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Χειρουργικός Διόρθωση ανατομικού υποστρώματος</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Φαρμακολογικός Διόρθωση λειτουργικού υποστρώματος</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Φαρμακολογικός Διόρθωση και εξέλιξη (προσαρμογή)</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">+ Ψυχοθεραπευτικός του λειτουργικού υποστρώματος</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ψυχοθεραπευτικός Εξέλιξη (προσαρμογή) λειτουργικού υποστρώματος</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Οι Διαταραχές Παθολογικού Άγχους (ΔΠΑ) και οι Διαταραχές Παρορμήσεων (ΔΠ) χαρακτηρίζονται σαν «λειτουργικές» αρρώστιες, χωρίς δηλαδή γνωστές βλάβες στο γενετικό ή ανατομικό βιολογικό υπόστρωμα. Η μαθησιακή εξήγηση των παραπάνω αρρωστιών, υποδεικνύει λάθη χειρισμών από την μεριά των ασθενών που ευθύνονται για την εγκατάσταση και την συντήρησή τους. Οι νοσογόνες αυτές πρακτικές στοχεύουν στην ικανοποίηση πανανθρώπινων συναισθηματικών αναγκών (μείωση της ανασφάλειας και του άγχους, αύξηση της ηδονής) αλλά στηρίζονται σε λανθασμένες συναισθηματικές και γνωσιακές εκτιμήσεις και πρακτικές.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ο εγκλωβισμός σε συναισθηματικά λάθη απορροφά ενέργεια, εις βάρος της εξέλιξης και σταδιακά μετατρέπεται σε τρόπο ζωής. Η επαγγελματική άσκησης της Ψυχοθεραπείας Συμπεριφοράς (ΨΣ) ευελπιστεί να προσφέρει βοήθεια στην επίλυση των συναισθηματικών λαθών και την εγκατάσταση λειτουργικών (προσαρμοστικών) συμπεριφορών για την ανεμπόδιστη μετέπειτα εξέλιξη, ενώ είναι διαφορετική από την τροποποίηση της συμπεριφοράς. Η τροποποίηση της συμπεριφοράς έχει καθοριστική σημασία στην συντήρηση της υγείας και την πρόληψη υποτροπής μετά την θεραπεία, ακόμη και σε βιολογικά κυρίως καθοριζόμενες αρρώστιες (π.χ. Σχιζοφρένια) και στοχεύει σε μία, από τις πολλές, δυσ-προσαρμοστικές παραμέτρους της συμπεριφοράς, δεν ταυτίζεται όμως με την ψυχοθεραπεία που φιλοδοξεί να αποκαταστήσει την αυτονομία και αυτοδιαχείριση του πάσχοντα.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η μαθησιακή διαδικασία που απαιτείται, για την επίλυση των συναισθηματικών λαθών και την συντήρηση της υγείας, είναι βιωματική και σε αυτό συγκλίνουν η κοινή λογική (δεν μπορεί κανείς να μάθει να κολυμπάει ή να οδηγεί με υπνοπαιδεία ή συζητήσεις) και οι περισσότερες ψυχοθεραπευτικές σχολές. Στην ΨΣ όχι μόνον οφείλει η ψυχοθεραπεία να μην εξαντλείται στην συνεδρία, αλλά η συνεδρία οφείλει να είναι η συμβουλευτική, στρατηγική και ενισχυτική αναφορά της αυτο-εκπαιδευτικής πράξης, της απαραίτητης για την βιωματική μάθηση. Η συστηματική εξάσκηση και η συνεργασιμότητα του πελάτη ανάμεσα στις πρώτες 3 συνεδρίες μπορεί να προβλέπει το μεγαλύτερο μέρος της μεταβλητότητας της βελτίωσης στις Διαταραχές Παθολογικού Άγχους στην ΨΣ.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<h3 style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;">Η γυναίκα του Καίσαρα δεν φτάνει να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται.</span></h3>
<br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως, τόσο στην χώρα μας όσο και αλλού, η κύρια πηγή τροφοδότησης της φαντασίας των ανθρώπων για το τι είναι ψυχοθεραπεία είναι η φιλολογία και ο κινηματογράφος, άρα η εικόνα του Έλληνα ψυχίατρου με το μουσάκι και τα τίκ, η ταύτιση της ψυχοθεραπείας με την ψυχανάλυση αλλά κυρίως το μακρόχρονο και αναποτελεσματικό της όλης διαδικασίας είναι παράγοντες που συνδράμουν στην παγίωση του στίγματος των ψυχιάτρων και των ψυχοθεραπευτών και της αναξιόπιστης εικόνας τους στους συναδέλφους επαγγελματίες της υγείας. Είναι γνωστό το Αμερικανικό ευφυολόγημα πως «αν δεν τα καταφέρνει κανείς στην Ιατρική γίνεται ψυχίατρος» που ίσως αναφέρεται στις νεφελώδεις, υποκειμενικές και αναποτελεσματικές προσεγγίσεις που εμπεριέχονται στις ψυχοθεραπευτικές πρακτικές και έχουν κοστίσει στην αξιοπιστία των ψυχο-σχετικών επιστημών ενώ επιτρέπουν τον υπερτονισμό των ψυχοφαρμακολογικών προσεγγίσεων, ως περισσότερο εμπειρικά κατοχυρωμένων.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Επίκαιρη είναι μια πρόσφατη πρόταση του Kendal για την απεμπλοκή από την ονοματολογία των εκατοντάδων «ψυχοθεραπειών» και τον αδρό τους διαχωρισμό σε εμπειρικά και μη-εμπειρικά κατοχυρωμένες. Η υλοποίηση της πρότασης αυτής, θα μετέφερε κάθε φορά την επιστημονική ευθύνη στο συγκεκριμένο πνευματικό προϊόν και θα αφαιρούσε την δυνατότητα συγκάλυψης από γενικόλογες δοξασίες, της οικονομικής εκμετάλλευσης των «πνευματικών δικαιωμάτων» και της άσκησης εξουσίας.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<br />
<h3 style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;">ΠΙΘΑΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΨΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ</span></h3>
<br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Το κόστος περίθαλψης μαζί με την αύξηση της επιβίωσης και την όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων έχει γίνει μία από τις καθοριστικές παραμέτρους οικονομικής ευστάθειας μίας κοινωνίας. Υποστηρίχτηκε πως αν αντιμετωπίζονταν αποτελεσματικά οι Διαταραχές Άγχους στην Αγγλία, όπου η δυνατότητα παροχής ΨΣ είναι δυσανάλογα μεγαλύτερη από ότι στην χώρα μας, θα απάλλασσαν την δημόσια περίθαλψη από το ένα τρίτο του οικονομικού της βάρους (Croft & Jenkins, 1985).</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Στην Αμερική όπου η εξέταση του κόστους και της ωφελείας των ιατρικών παρεμβάσεων ελέγχεται από το σύστημα των ασφαλίσεων, καλύπτονται συνήθως, ανάμεσα σε δέκα έως δεκαπέντε συνεδρίες ΨΣ, στα ασφαλιστικά πακέτα. Στην Ελλάδα η ποιοτική και ποσοτική αξιολόγηση των ψυχοθεραπευτικών παρεμβάσεων δεν απασχολεί κανέναν κρατικό φορέα, μια και οι ψυχοθεραπείες θεωρούνται ακόμη μια ακριβή πολυτέλεια ή επιστημονική καινοτομία. Υπάρχουν μόνον δύο δημόσιες Μονάδες Θεραπείας Συμπεριφοράς στην Αθήνα των 4 εκατομμυρίων, η επίπτωση των Διαταραχών Άγχους είναι από τις μεγαλύτερες στον κόσμο και το κόστος της δημόσιας περίθαλψης δεν έχει από πού να πρωτο-προστατευτεί, από τους γιατρούς, τους πολιτικούς ή τις φαρμακευτικές εταιρίες.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Πέρα από την περιρρέουσα κοινωνική πραγματικότητα, η ΨΣ έχει και εγγενή προβλήματα. Είναι γνωστό πως οι χώρες προέλευσης της Ψυχοφιλολογίας είναι κυρίαρχα οι αναπτυγμένες (Β. Ευρώπη και Β. Αμερική) με αποτέλεσμα τόσο τα ψυχομετρικά εργαλεία όσο και τα θεραπευτικά μοντέλα να εμφορούνται από Αγγλοσαξονική ορολογία και να είναι προσαρμοσμένα σε Δυτικού τύπου παραγωγικά συστήματα και αντιλήψεις (εξιδανίκευση της ατομικότητας-καταναλωτικό περιβάλλον). Όπως, όμως, τα ίδια νοήματα και συναισθήματα εκφράζονται με άλλες λέξεις, σε διαφορετικούς πολιτισμούς, έτσι και η εφαρμογή ενός ψυχοθεραπευτικού μοντέλου οφείλει να προσαρμοστεί και να συν-εξελιχθεί με το κοινωνικό γίγνεσθαι του τόπου όπου εφαρμόζεται. Το πρώτο λοιπόν εμπόδια είναι η μετάφραση-προσαρμογή και έλεγχος της αξιοπιστίας και εγκυρότητας των ψυχομετρικών εργαλείων (στην βάση των οποίων θα ελεγχθεί εμπειρικά η αποτελεσματικότητα της παρέμβασης).</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ένα άλλο συχνό εμπόδιο στην άσκηση ψυχοθεραπείας είναι το μορφωτικό επίπεδο (π.χ. ικανότητα γραφής και ανάγνωσης). Η έκθεση των περιγραφών και οι προτάσεις χειρισμών των διαφόρων νοσολογικών ενοτήτων του παθολογικού άγχους, χρειάζεται να παίρνει υπ' όψην την τρέχουσα πραγματικότητα. Ο προσδιορισμός αυτού του "επιπέδου συνεννόησης" είναι δύσκολο να γίνει με οικουμενικά κατανοητούς όρους, μία και αφορά τόσο τους διεθνείς διανοούμενους όσο και τους απομονωμένους ψαράδες. Η ΨΣ, έχει αποδείξει την προσαρμοστικότητά και ευχρηστότητά της. Οι ικανότητες επιτυχούς μεταμόσχευσης του θεραπευτικού μοντέλου, υποδεικνύουν πως τα ενεργά συστατικά της ΨΣ είναι διαχρονικά και διαπολιτισμικά, όπως και η κοινή λογική, αυτό που αφορά όμως κάθε καλό θεραπευτή και υπόκειται σε τοπικούς και χρονικούς κανόνες, είναι η εμπλοκή του πελάτη και η προώθηση της θεραπείας. Δεν φτάνει να είναι καλή η παρέμβαση, πρέπει να φαίνεται και καλή για να επιτευχθεί η εμπλοκή και συνεργασία του πελάτη.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ένα άλλο πρόβλημα εφαρμογής της ΨΣ στην Ελλάδα, είναι το ότι χρησιμοποιεί σπανίως φάρμακα. Η παρακολουθήσεις των υπό φαρμακευτική αγωγή επισκεπτών των δημοσίων εξωτερικών ιατρείων ψυχικής υγείας, γίνεται συνήθως όποτε πιθανολογείται η αλλαγή της κλινικής εικόνας, λόγω δράσεως των φαρμάκων, ως εάν τα μοναδικά σημαντικά γεγονότα, στην ζωή του πάσχοντα, ήσαν η τακτική λήψη των χαπιών. Η συνήθης τελετουργική κατάληξης κάθε ιατρικής επίσκεψης με την μεγάλη του θεράποντος σφραγίδα να επικρούετε στο συνταγολόγιο, λείπει πολύ συχνά από τις ΨΣ. Τουναντίον, αν τα φάρμακα χρησιμοποιούνται στα πλαίσια αποφυγής, συνηθισμένη είναι η παραίνεση για την διακοπή τους. Αν μάλιστα η επίσκεψης είναι ιδιωτική και ο πελάτης είναι υποχρεωμένος να καταβάλλει κάποια παχυλή αμοιβή, χωρίς ούτε ένα χαρτάκι να πάρει στα χέρια του φεύγοντας, η συνέχισης της συνεργασίας είναι επισφαλής.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Οι χρονίως πάσχοντες αναπτύσσουν μία διαίσθηση, μετά από την πολλαπλή τους εκμετάλλευση, που τους επιτρέπει να παραβλέπουν ελλείψεις όπως η παραπάνω. Αν η προηγουμένη τους εμπειρία ήταν άλλωστε επιτυχής, δεν θα ήταν ανάγκη να υποστούν την εν λόγω επίσκεψη. Εάν όμως πρόκειται είτε για νέους, είτε το χειρότερο, για υποστηριζόμενους οικονομικά και καθοδηγούμενους από άλλους πελάτες, οι έχοντες τη ευθύνη (η μαμά συνήθως) και να ήθελε δεν θα μπορούσε, για ευνόητους ηθικούς λόγους, να διακινδυνεύσει τόσο ρηξικέλευθους νεωτερισμούς και τότε ο κίνδυνος αμετάκλητης αποχώρησης του πελάτη είναι υπαρκτός.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ο ρόλος του πελάτη και οι προσδοκίες του να έχει η συνεδρία παρόμοια αποτελέσματα με την χρήση κάποιου ηρεμιστικού χαπιού, είναι άλλο ένα εμπόδιο που χρειάζεται να ξεπεραστεί. Ένας τυραννισμένος επί χρόνια, άνθρωπος, που κατέβαλε το τίμημα που του ζητήθηκε από τον γιατρό, πολύ φυσικά περιμένει να κουλουριαστεί στην ζέστη της αυθεντίας του και να τεθεί υπό την καθοδήγησή του, έτσι ώστε να τον απαλλάξει ο θεράπων από τα προβλήματά του, για αυτό τον λόγο άλλωστε τον επισκέφτηκε. Η μεγαλύτερη παραχώρηση που μπορεί, κάποιος φωτισμένος από το εξωτερικό, να κάνει, είναι να συμμετέχει και αυτός ξεκουράζοντας το κορμί του σε ένα αναπαυτικό ντιβάνι, φλυαρώντας για τα παιδικά του χρόνια και ηρεμώντας επί τρία τέταρτα της ώρας, τρεις φορές την εβδομάδα επί όσα χρόνια αντέχει οικονομικά και νοητικά να ακούει τα λόγια του. Όμως ούτε αυτό το στοιχειώδες ανθρώπινο δικαίωμα δίνει η ΨΣ.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Από τις πρώτες (ανάλογα με τις αντιστάσεις του πελάτη και τις ανάγκες του θεραπευτή) συνεδρίες, εξηγούνται οι λόγοι που συντηρούν τα προβλήματα μπαίνουν οι θεραπευτικοί στόχοι και υπογράφεται ένα συμβόλαιο στο οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ ζητείται από τον πελάτη να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Σαν να μην έφτανε αυτό του ζητείται να συμμετέχει ακόμη και στην καθοδήγηση του θεραπευτή για την συνέχιση της θεραπείας, να κρατάει ημερολόγια και να κάνει επώδυνες και κοπιαστικές ασκήσεις. Η πρακτική αυτή συγκρούεται με α) την καταναλωτική μας εκπαίδευση και τον συνακόλουθο παθητικό ρόλο του ασθενούς και β) με την έλλειψη της έννοιας της πρόληψης στην συλλογιστική και την πρακτική μας. Ο συνηθισμένος Έλληνας ασθενής μας θα έχει υποθάλψει για χρόνια το πρόβλημά του, θα έχει εξαντλήσει τους παθητικούς δόκιμους και αδόκιμους τρόπους αντιμετώπισής του και όταν έχει πια εξαντληθεί από την δυστυχία και το κόστος της αναζήτησης της "μαγικής λύσης" στα πλαίσια της συγκεκαλυμμένης αποφυγής, της άγνοιας ή της εκμετάλλευσης, θα έλθει στραγγισμένος από ενέργεια κουράγιο και εμπιστοσύνη, κουβαλώντας τα δευτερογενή (ιατρικά και αυτοθεραπευτικά) λάθη που έχει ήδη συσσωρεύσει.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ο χρόνος είναι ένα μείζων πρόβλημα. Για να εκπαιδευτεί κανείς στο να γίνει θεραπευτής του εαυτού του χρειάζεται προσωπική εργασία. Η ανακύκλωση όμως των συναισθηματικών λαθών είναι μία από της ακριβότερες και περισσότερο ενεργοβόρες πρακτικές, με αποτελέσματα την ενεργειακή και οικονομική πτωχεία των πασχόντων που εγκλωβίζονται βαθύτερα σε εξαντλητικούς φαύλους κύκλους. Όλα αυτά είναι φανερό ότι απέχουν πολύ από την κρατούσα αντίληψη ότι το απαραίτητο για να γίνεις καλά είναι να έχεις μια αρρώστια που θεραπεύεται και να πας σε έναν καλό γιατρό. </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Στον χρονικά και οικονομικά ασφυκτιούντα πελάτη μας χρειάζεται να εμπνεύσουμε την απλή λογική πως επαναλαμβάνοντας την ίδια συμπεριφορά, οι πιθανότητες είναι να επαναληφθούν τα ίδια (δυσπροσαρμοστικά) αποτελέσματα. Η φυσιολογική αρνητική αντίδραση κάποιου που: 1) μέσα στην δυστυχία του, και πληρώνει και του ζητάμε να δουλεύει από πάνω, 2) είναι Έλληνας/ίδα και του ζητείται να κρατάει ημερολόγια και να αφιερώνει χρόνο στον εαυτό του κάνοντας συστηματικά αγχογόνες ασκήσεις και άλλες όχι τόσο συνηθισμένες συμπεριφορές, πρέπει να είναι αναμενόμενη και επιχειρήματα χρειάζεται να είναι έτοιμα στο συρτάρι του θεράποντα.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Το κυριότερο φυσικά επιχείρημα παραμένει η αποτυχημένη εμπειρία του πελάτη σε προηγούμενες προσπάθειες. Δεν συναντούμε όμως έμπειρους μόνον πελάτες, ένα πρόβλημα που λύνεται εν μέρει με το σύστημα των παραπομπών στην περίπτωση της δημόσιας παροχής υπηρεσιών, αλλά δεν παύουμε να συναντάμε και πρώτες εμφανίσεις συνδρόμων, ενώ η ιδιωτική άσκηση είναι περισσότερο απαιτητική σε παροχές διαβεβαιώσεων επιτυχίας από τον θεράποντα. Είναι λοιπόν ευνόητο πως είναι στο συμφέρον της ΨΣ η δημιουργία "εμπείρων" πελατών, ή ενημερωμένων καταναλωτών, ανάλογα με την πολιτική τοποθέτηση του αναγνώστη. Για να μπορέσει να διαλέξει κανείς τον τύπο της θεραπείας που είναι αποτελεσματικός για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, θα πρέπει να είναι ενημερωμένος για το τι προσφέρουν οι διάφορες εναλλακτικές λύσεις και πόσο κοστίζουν σε χρόνο και χρήμα. Στην αντίθετη περίπτωση αυξάνουν οι πιθανότητες ιατρογενών προβλημάτων και το κόστος της περίθαλψης.</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Μία τελευταία διαφορά της Ελληνικής ΨΣ, είναι η φτώχεια έγκυρων και σταθμισμένων ψυχομετρικών εργαλείων, πράγμα που κάνει τις "υποκειμενικές" προσεγγίσεις πολύ πιο θελκτικές, επειδή δεν θέλουν και πολύ διάβασμα. Η υποκειμενική εκτίμηση των θεραπευτικών αποτελεσμάτων είναι ένας πολύ προσφιλής τόπος συζητήσεων του επαγγέλματος και συχνά συναντά κανείς την έκφραση, «αισθάνομαι πώς», ή «μου δίνει την αίσθηση», στις κλινικές περιγραφές.</span><br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgBPCr8LodvIlq_H6GnIiAMbUpczE_O7sfCvR90CBKdmU0MRYFXBWuOoNVme5gxe7yEMZq7nGml6N-KggnV7suUhlYzRyrhKnuN1ePIkKFJHKw2vXoj1dJa1IUSLXhgc9-ng7u5byekKQ/s1600/%CE%9F%CE%B9+%CE%B4%CF%85%CF%83%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%B5%CF%82+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B1+%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B7+%CF%83%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%B1%CF%82+(1).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="δυσκολίες του Ελληνα θεραπευτή συμπεριφοράς " border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgBPCr8LodvIlq_H6GnIiAMbUpczE_O7sfCvR90CBKdmU0MRYFXBWuOoNVme5gxe7yEMZq7nGml6N-KggnV7suUhlYzRyrhKnuN1ePIkKFJHKw2vXoj1dJa1IUSLXhgc9-ng7u5byekKQ/s1600/%CE%9F%CE%B9+%CE%B4%CF%85%CF%83%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%B5%CF%82+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B1+%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B7+%CF%83%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%B1%CF%82+(1).jpg" height="154" title="δυσκολίες του Ελληνα θεραπευτή συμπεριφοράς " width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="background-color: black; color: #cccccc;"><span style="font-size: xx-small;">Οι δυσκολίες του Ελληνα θεραπευτή συμπεριφοράς</span> </span></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Κακά τα ψέματα, όλοι μας ενδόμυχα θα θέλαμε να ξυπνήσουμε μια μέρα και όλα όσα μας στεναχωρούν με τον εαυτό μας, να' χουν φύγει. Άντε να πάρουμε κανένα χαπάκι. Ξέρουμε πως η ισχυρότερη φυσική δύναμη είναι η αδράνεια. Οικονομικά συστήματα “αυτοθεραπείας” έχουν χτιστεί και προπαγανδίζονται από το νηπιαγωγείο, καπιταλιστικό είναι το σύστημα, πελάτες είμαστε, ενημερωμένοι κάνει να'μαστε;</span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span>
</div>
Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3869956212328682525.post-35524593117742900212014-11-21T06:52:00.001-08:002014-12-20T06:11:27.604-08:00Το άγχος επίδοσης και η συνέπειες στην σεξουαλική λειτουργία .<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="post-body entry-content" id="post-body-5820730649125090449" itemprop="description articleBody" style="position: relative; width: 552.013916015625px;">
<div dir="ltr" trbidi="on">
<div align="center" class="western" style="background-color: white; font-family: 'Times New Roman', Times, FreeSerif, serif; line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div class="western" style="background-color: white; font-family: 'Times New Roman', Times, FreeSerif, serif; line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 0cm;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLjLWO7qFRVKgfL5FBRlliEYonH8RCoYTNPUl-wsjvEjEG6kjZZo27q1Jtg3vshavVRh05cquQkJAdsi2GJ-9qRKV8zshU4aXPXuiwnDFWCtVxOWL54IBDklsidirCy7CVweJnUpa2RUY/s1600/%CE%BB%CE%B9%CE%B3%CE%BF%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF+%CE%B1%CE%B3%CF%87%CE%BF%CF%82+%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%BF%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF+%CF%83%CE%B5%CE%BE.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Άγχος και σεξουαλική λειτουργία" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLjLWO7qFRVKgfL5FBRlliEYonH8RCoYTNPUl-wsjvEjEG6kjZZo27q1Jtg3vshavVRh05cquQkJAdsi2GJ-9qRKV8zshU4aXPXuiwnDFWCtVxOWL54IBDklsidirCy7CVweJnUpa2RUY/s1600/%CE%BB%CE%B9%CE%B3%CE%BF%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF+%CE%B1%CE%B3%CF%87%CE%BF%CF%82+%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%83%CE%BF%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF+%CF%83%CE%B5%CE%BE.jpg" height="190" title="Άγχος και σεξουαλική λειτουργία" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="background-color: black;"><span style="color: #cccccc;">Άγχος και σεξουαλική λειτουργία</span></span></td></tr>
</tbody></table>
<br /></div>
<div align="justify" class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOqslKlJeS2wUklFDMdXkGwv5k1-SbczO2_XHQHAjQ28FHnR-WPkxcvzK9prvA3Yk47o7HEw4rREjPp7OoQ4ifh8Q7c1Lnzp9fo4-67PhU8NVR-TCcNqwGjudiKC7FpTgLP_9VR9iS4To/s1600/%CE%91%CE%B3%CF%87%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CF%83%CE%B5%CE%BE%CE%BF%CF%85%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1.jpg" imageanchor="1" style="background-color: white; clear: right; float: right; font-family: 'Times New Roman', Times, FreeSerif, serif; line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-decoration: none;"><span style="color: black;"></span></a><br />
<span style="text-align: left;"><br /></span>
<span style="text-align: left;"><br /></span>
<br />
<h2>
<span style="font-size: small; font-weight: normal; text-align: left;"><br /></span></h2>
<h2>
<span style="font-size: small; font-weight: normal; text-align: left;"><br /></span></h2>
<h2>
<span style="font-size: small; font-weight: normal; text-align: left;"><br /></span></h2>
<h2>
<span style="font-size: small; font-weight: normal; text-align: left;"><br /></span></h2>
<h2>
<span style="font-size: small; font-weight: normal; text-align: left;">Σήμερα, κυριαρχεί η άποψη ότι το υψηλό καθημερινό άγχος επηρεάζει αρνητικά τη σεξουαλική ζωή.</span></h2>
<a href="http://behaviortreatmentplan.blogspot.gr/p/hliana-paulopoulou.html" style="background-color: white; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 23.1000022888184px; text-align: -webkit-center;">Ηλιάννα Παυλοπούλου</a><br />
<a name='more'></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Ωστόσο, δεν υπάρχουν ερευνητικά δεδομένα που να συνδέουν το «γενικό» άγχος των αγχωδών διαταραχών, με σεξουαλικές δυσλειτουργίες. Υπάρχει όμως το άγχος επίδοσης που αφορά «ειδικά» τη σεξουαλική διαδικασία και που σχετίζεται άμεσα με την εμφάνιση και τη διατήρηση των ψυχοσεξουαλικών διαταραχών.<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOqslKlJeS2wUklFDMdXkGwv5k1-SbczO2_XHQHAjQ28FHnR-WPkxcvzK9prvA3Yk47o7HEw4rREjPp7OoQ4ifh8Q7c1Lnzp9fo4-67PhU8NVR-TCcNqwGjudiKC7FpTgLP_9VR9iS4To/s1600/%CE%91%CE%B3%CF%87%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CF%83%CE%B5%CE%BE%CE%BF%CF%85%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Άγχος και σεξ" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOqslKlJeS2wUklFDMdXkGwv5k1-SbczO2_XHQHAjQ28FHnR-WPkxcvzK9prvA3Yk47o7HEw4rREjPp7OoQ4ifh8Q7c1Lnzp9fo4-67PhU8NVR-TCcNqwGjudiKC7FpTgLP_9VR9iS4To/s1600/%CE%91%CE%B3%CF%87%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CF%83%CE%B5%CE%BE%CE%BF%CF%85%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1.jpg" height="200" style="-webkit-box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0980392) 1px 1px 5px; background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: initial; background-size: initial; border: 1px solid rgb(238, 238, 238); box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0980392) 1px 1px 5px; padding: 5px; position: relative;" title="Άγχος και σεξ" width="160" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">άγχος και σεξ </td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
<h3>
<span style="font-weight: normal;"><span style="font-size: small;">Το άγχος επίδοσης</span></span></h3>
<br />
Το άγχος επίδοσης απομακρύνει την προσοχή του ατόμου από τα ερωτικά ερεθίσματα - σκέψεις, φαντασιώσεις, αισθήσεις - και την καθοδηγεί σε σκέψεις που προκαλούν άγχος όπως για π.χ. «αν θα τα καταφέρω να αποκτήσω στύση και να τη διατηρήσω, αν θα καταφέρω να συγκρατήσω την εκσπερμάτιση, αν θα καταφέρω να ικανοποιήσω τη σύντροφό μου, αν θα καταφέρω να έχω οργασμό κ.α.»<br />
<br />
<br />
<span style="text-align: left;">Με απλά λόγια, όταν υπάρχει σεξουαλική διέγερση ο εγκέφαλος του ανθρώπου απελευθερώνει ουσίες που προετοιμάζουν τον οργανισμό να προσεγγίσει, να έρθει κοντά σε έναν άλλο. Αντίθετα, όταν υπάρχει άγχος, απελευθερώνονται ουσίες που προετοιμάζουν τον οργανισμό να παλέψει ή να τραπεί σε φυγή. Στην περίπτωση που συνυπάρχουν το άγχος και η σεξουαλική διέγερση, το άγχος θα κυριαρχήσει καθότι για εξελικτικούς λόγους, η επιβίωση είναι πιο σημαντική από την αναπαραγωγή.</span><br />
<br />
<span style="text-align: left;">Η σεξουαλική λειτουργία αποτελείται από μια σειρά από αντανακλαστικά τα οποία «αναστέλλει», «μπλοκάρει» το άγχος επίδοσης.</span><br />
<br />
<br />
<span style="text-align: left;">Όσο περισσότερο το άτομο, εξαιτίας της ανασφάλειας του, καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες προκειμένου να αποδείξει στον εαυτό του αλλά και στη σύντροφό του ότι μπορεί να τα καταφέρει, οι προσπάθειες αυτές έχουν αντίθετα αποτελέσματα. Επιπλέον, εγκλωβίζεται σε ένα φαύλο κύκλο, όπου ο φόβος αποτυχίας οδηγεί σε αποτυχία και η αποτυχία μεγαλώνει τον φόβο.</span><br />
<br />
<span style="text-align: left;">Πολλοί, για το λόγο αυτό , φτάνουν στο σημείο να αποφεύγουν κάθε κατάσταση που θα μπορούσε να οδηγήσει σε σεξουαλική επαφή.</span><br />
<br />
<span style="text-align: left;">Συμπερασματικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το γενικό άγχος δεν επηρεάζει απαραίτητα τη σεξουαλική λειτουργικότητα καθώς για αρκετούς το σεξ αποτελεί και μέσο εκτόνωσης από την πίεση της καθημερινότητας. Με τον ίδιο τρόπο που το αυξημένο άγχος της καθημερινότητας δεν αρκεί για να αναπτυχθεί κάποια αγχώδης διαταραχή. Η ανασφάλεια όμως, η έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό που εκφράζεται στο φόβο «μήπως δεν τα καταφέρω» και η απορρέουσα ανάγκη να εξασφαλίσει κανείς ότι δε θα συμβεί αυτό που φοβάται, μπορεί να μετατρέψει μια «κακή στιγμή» σε επαναλαμβανόμενη δυσλειτουργία. Η χαμηλή αυτοπεποίθηση επηρεάζει την επίδοση των ατόμων σε όλους τους τομείς και αποτελεί κοινό σημείο των αγχωδών και των σεξουαλικών διαταραχών.</span><br />
<br />
<br />
<span style="text-align: left;">Σύντομες θεραπευτικές παρεμβάσεις συνίστανται για τη θεραπεία των ψυχογενών σεξουαλικών διαταραχών, με στόχο την αποκατάσταση της σεξουαλικής λειτουργίας και την επαναφορά της απόλαυσης στις σεξουαλικές δραστηριότητες. Πριν από κάθε παρέμβαση απαραίτητη είναι η λήψη λεπτομερούς ιατρικού και ψυχοσεξουαλικού ιστορικού ούτως ώστε να καθοριστεί η οργανική ή ψυχογενής φύση της διαταραχής.</span></div>
</div>
</div>
</div>
<!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F1.bp.blogspot.com%2F-ImWV-ZuTXGM%2FVGD_XqzWhnI%2FAAAAAAAAABY%2FPYUqq8XYPQE%2Fs1600%2F%25CE%2591%25CE%25B3%25CF%2587%25CE%25BF%25CF%2582%252B%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9%252B%25CF%2583%25CE%25B5%25CE%25BE%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE%252B%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25B9%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25B3%25CE%25AF%25CE%25B1.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOqslKlJeS2wUklFDMdXkGwv5k1-SbczO2_XHQHAjQ28FHnR-WPkxcvzK9prvA3Yk47o7HEw4rREjPp7OoQ4ifh8Q7c1Lnzp9fo4-67PhU8NVR-TCcNqwGjudiKC7FpTgLP_9VR9iS4To/s1600/%CE%91%CE%B3%CF%87%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CF%83%CE%B5%CE%BE%CE%BF%CF%85%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1.jpg" --><!-- Blogger automated replacement: "https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOqslKlJeS2wUklFDMdXkGwv5k1-SbczO2_XHQHAjQ28FHnR-WPkxcvzK9prvA3Yk47o7HEw4rREjPp7OoQ4ifh8Q7c1Lnzp9fo4-67PhU8NVR-TCcNqwGjudiKC7FpTgLP_9VR9iS4To/s1600/%CE%91%CE%B3%CF%87%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CF%83%CE%B5%CE%BE%CE%BF%CF%85%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1.jpg" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOqslKlJeS2wUklFDMdXkGwv5k1-SbczO2_XHQHAjQ28FHnR-WPkxcvzK9prvA3Yk47o7HEw4rREjPp7OoQ4ifh8Q7c1Lnzp9fo4-67PhU8NVR-TCcNqwGjudiKC7FpTgLP_9VR9iS4To/s1600/%CE%91%CE%B3%CF%87%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CF%83%CE%B5%CE%BE%CE%BF%CF%85%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1.jpg" -->Unknownnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3869956212328682525.post-30312871041691895772014-11-21T06:50:00.000-08:002014-12-20T06:11:41.295-08:00Τι είναι η κοινωνική φοβία και πως χαρακτηρίζεται ;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; font-family: 'Trebuchet MS', Trebuchet, Verdana, sans-serif; font-size: 22px; font-stretch: normal; margin: 0.75em 0px 0px; position: relative;">
<br />
</h3>
<div class="post-header" style="background-color: white; font-family: 'Times New Roman', Times, FreeSerif, serif; font-size: 12.222222328186px; line-height: 1.6; margin: 0px 0px 1.5em;">
<div class="post-header-line-1">
</div>
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-6185444796081333952" itemprop="description articleBody" style="background-color: white; position: relative; width: 552.013916015625px;">
<div dir="ltr" trbidi="on">
<div align="center" class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoIEIQVWrgqTcgyWh-jH7nr7-M7_syeHR0TGSFdjmfAPR_izIL2tcmNAUzfZUdKuNi53vdePM7nAQKTzzDGVMbmrYyGb3U7mrA3udx7iygaI4iJSN31Ohpzw8yBSPcnCsYGrAlBBFdn0s/s1600/%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7+%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CE%B1.png" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="Τι είναι η κοινωνική φοβία" border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoIEIQVWrgqTcgyWh-jH7nr7-M7_syeHR0TGSFdjmfAPR_izIL2tcmNAUzfZUdKuNi53vdePM7nAQKTzzDGVMbmrYyGb3U7mrA3udx7iygaI4iJSN31Ohpzw8yBSPcnCsYGrAlBBFdn0s/s1600/%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7+%CF%86%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CE%B1.png" height="190" title="Τι είναι η κοινωνική φοβία" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="background-color: black; color: #cccccc; font-family: 'Times New Roman', Times, FreeSerif, serif; font-size: xx-small; line-height: 23.1000022888184px; text-align: justify; text-indent: 47.9999961853027px;">Τι είναι η κοινωνική φοβία ;</span></td></tr>
</tbody></table>
<div align="center" class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div align="center" class="western" style="font-family: 'Times New Roman', Times, FreeSerif, serif; line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23.1000022888184px; text-align: left; text-indent: 1.27cm;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23.1000022888184px; text-align: left; text-indent: 1.27cm;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23.1000022888184px; text-align: left; text-indent: 1.27cm;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23.1000022888184px; text-align: left; text-indent: 1.27cm;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23.1000022888184px; text-align: left; text-indent: 1.27cm;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23.1000022888184px; text-align: left; text-indent: 1.27cm;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23.1000022888184px; text-align: left; text-indent: 1.27cm;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23.1000022888184px; text-align: left; text-indent: 1.27cm;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23.1000022888184px; text-align: left; text-indent: 1.27cm;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23.1000022888184px; text-align: left; text-indent: 1.27cm;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23.1000022888184px; text-align: left; text-indent: 1.27cm;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23.1000022888184px; text-align: left; text-indent: 1.27cm;">Όπως έμαθα αργότερα, είχε πιει τρια ποτήρια βότκαγια να με συναντήσει. </span><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://behaviortreatmentplan.blogspot.gr/p/pashalia-mystikidou.html" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 19px; text-align: left;">Πασχαλιά Μυτσκίδου</a></div>
</div>
<div align="justify" class="western" style="margin-bottom: 0cm; text-indent: 1.27cm;">
<a name='more'></a><div style="font-family: 'Times New Roman', Times, FreeSerif, serif; line-height: 23.1000022888184px;">
</div>
<span style="font-family: Times New Roman, Times, FreeSerif, serif;"><span style="line-height: 23.1000022888184px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Times New Roman, Times, FreeSerif, serif;"><span style="line-height: 23.1000022888184px;">Τι είναι η κοινωνική φοβία ;</span></span><br />
<span style="font-family: Times New Roman, Times, FreeSerif, serif;"><span style="line-height: 23.1000022888184px;"><br /></span></span>
<br />
<div style="line-height: 23.1000022888184px;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ήταν 22 χρονών και έψαχνε για δουλειά, γεγονός που του προκαλούσε φοβερό άγχος, καθώς δυσκολευόταν να μιλήσει μπροστά σε ανθρώπους που είχαν κάποια εξουσία και ταυτόχρονα θα τον έκριναν με κάποιο τρόπο. Όση ώρα μιλούσαμε, ίδρωνε και σκούπιζε τα χέρια του στο παντελόνι του ενώ όταν η συζήτηση αφορούσε τις δυσκολίες του κοκκίνιζε, κόμπιαζε και έχανε τα λόγια του. Στο τέλος, έβαλε τα κλάματα...</span></div>
</div>
<div align="justify" class="western" style="line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 0cm; text-indent: 1.27cm;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ο Μιχάλης είναι ένας από τους πολλούς νέους ανθρώπους που η δυσκολία τους στις κοινωνικές τους σχέσεις ξεπερνά τα λειτουργικά όρια και το συνηθισμένο καθημερινό άγχος που έχουμε όλοι να κάνουμε καλή εντύπωση και μετατρέπεται σε μια επώδυνη διαταραχή που δυσκολεύει τη ζωή, επηρεάζει τη λειτουργικότητα και την ικανοποίηση και μειώνει την αυτοεκτίμηση. Η διαταραχή αυτή ονομάζεται κοινωνική φοβία ή διαταραχή κοινωνικού άγχους. Ας προσπαθήσουμε να την καταλάβουμε καλύτερα.</span></div>
<div align="justify" class="western" style="line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 0cm; text-indent: 1.27cm;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div align="center" class="western" style="line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 0cm; text-indent: 1.27cm;">
<h3>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;">Τι είναι η κοινωνική φοβία</span></h3>
</div>
<div align="justify" class="western" style="line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div align="justify" class="western" style="line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 0cm; text-indent: 1.27cm;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η κοινωνική φοβία χαρακτηρίζεται από έναν έντονο και επίμονο φόβο που αισθάνεται το άτομο σε μία τουλάχιστον κοινωνική κατάσταση, όπως μια συνάντηση, ένα κάλεσμα, μια συνέντευξη για εργασία αλλά ακόμη και σε απλούστερες δραστηριότητες όπως ένα τηλεφώνημα για πληροφορίες, την εξυπηρέτηση σε μια δημόσια υπηρεσία ή την συνδιαλλαγή με έναν πωλητή σε ένα κατάστημα. Το κοινά χαρακτηριστικά αυτών των καταστάσεων είναι η έκθεση μπροστά σε ανθρώπους που δεν γνωρίζει, το ενδεχόμενο να τον κρίνουν για την συμπεριφορά και την απόδοσή του και βέβαια η πεποίθησή του ότι χρειάζεται να συμπεριφερθεί με έναν συγκεκριμένο τρόπο, τον αναμενόμενο δηλαδή σε μια παρόμοια περίπτωση.</span></div>
<div align="justify" class="western" style="line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 0cm; text-indent: 1.27cm;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="el-GR">Με λίγα λόγια, δύο ειδών</span> καταστάσεις δημιουργούν άγχος: <i>καταστάσεις απόδοσης</i>, κάνω κάτι παρουσία άλλων και <i>συνθήκες συνδιαλλαγής</i>, έρχομαι σε επαφή με κάποιον. Ο κύριος φόβος και στις δύο περιπτώσεις είναι η αρνητική κριτική.</span></div>
<div align="justify" class="western" style="line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 0cm; text-indent: 1.27cm;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Οι καταστάσεις απόδοσης και οι συνθήκες συνδιαλλαγής μπορούν να πάρουν πολλές διαφορετικές μορφές και να αφορούν σε πληθώρα δραστηριοτήτων της καθημερινής μας ζωής τις οποίες είναι σχεδόν αδύνατο να αποφύγει κανείς, ωστόσο δεν είναι για όλους οι ίδιες. Για κάποιους είναι δυσκολότερο να συνδιαλλαγούν με ανθρώπους που έχουν κάποια εξουσία, συνομήλικούς τους ή άτομα του άλλου φύλου, καθώς αισθάνονται ότι θα κριθούν ευκολότερα και περισσότερο αρνητικά ή οι άλλοι θα περιμένουν κάτι από αυτούς, στην περίπτωση του άλλου φύλου, φλερτάρισμα και εκδήλωση ενδιαφέροντος. Ο φόβος της κριτικής εμφανίζεται επίσης όταν κάποιος αισθάνεται ότι ελέγχεται για κάτι, όπως σε μια συνέντευξη για εργασία αλλά και όταν γράφει παρουσία άλλων, κάνει γυμναστική σε ένα γεμάτο κόσμο γυμναστήριο, ή τρώει σε μια ταβέρνα. Οι δημόσιοι χώροι προκαλούν συχνά κοινωνικό άγχος καθώς δίνουν την ευκαιρία σε άλλους ανθρώπους να παρατηρήσουν τη συμπεριφορά, την απόδοση καθώς και τα σωματικά συμπτώματα που συνήθως έχει κάποιος που αισθάνεται άγχος και φόβο, όπως το τρέμουλο των χεριών, την εφίδρωση και το κοκκίνισμα.</span></div>
<div align="justify" class="western" style="line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 0cm; text-indent: 1.27cm;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, το άτομο πιστεύει ότι θα ενεργήσει με τέτοιο τρόπο που θα ντροπιαστεί, θα γελοιοποιηθεί ή θα αισθανθεί αμήχανα. Στην πραγματικότητα δεν χρειάζεται να συμβεί κάτι από τα παραπάνω για να έχει πολύ άγχος. Αισθάνεται άσχημα απλά και μόνο με το φόβο και τη σκέψη ότι θα συμβεί κάτι που θα τον κάνει ρεζίλι στα μάτια όλων, θα καταδείξει την αδυναμία και την ανικανότητά του να ανταπεξέλθει σε παρόμοιες καταστάσεις και θα τον εκθέσει. Το άγχος και ο φόβος επηρεάζουν σημαντικά το σώμα, τη συμπεριφορά και τη σκέψη. Συγκεκριμένα, ο άνθρωπος που υποφέρει από κοινωνική φοβία νιώθει πολλά σωματικά συμπτώματα όπως ταχυκαρδία, δυσφορία και δύσπνοια, κοκκίνισμα, τρέμουλο, εφίδρωση, διάρροια. Κάποιες φορές τα συμπτώματα αυτά είναι δυνατό να γίνουν πολύ έντονα και να πάρουν τη μορφή κρίσεων πανικού, δηλαδή να αυξηθούν σημαντικά σε ένταση μέσα σε λίγα λεπτά και να συνοδευτούν από φόβο ότι κάτι πολύ κακό συμβαίνει όπως εγκεφαλικό ή έμφραγμα και ότι υπάρχει κίνδυνος ακόμη και για την ίδια τη ζωή του. Τα συμπτώματα αυτά είναι τόσο έντονα και επώδυνα που το άτομο τα φοβάται, δεν θέλει να τα βιώνει και για το λόγο αυτό αλλάζει σημαντικά τη συμπεριφορά του και αποφεύγει τις καταστάσεις και τις δραστηριότητες όπου είναι πιθανό να αισθανθεί δυσάρεστα. Τέλος, η σκέψη του αναφορικά τόσο με την πιθανότητα να συμβούν δυσάρεστα συμβάντα, όπως να γίνει ρεζίλι και να γελούν οι άλλοι μαζί του, όσο και με την ικανότητά του να διαχειριστεί το άγχος του επηρεάζεται σημαντικά και κάνει όλο και περισσότερο αρνητικές σκέψεις και σενάρια καταστροφής.</span></div>
<div align="justify" class="western" style="line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 0cm; text-indent: 1.27cm;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Εξ αιτίας όλων των παραπάνω, ο άνθρωπος με παθολογικό άγχος αποφεύγει να μιλήσει μπροστά σε κοινό, να εξεταστεί για παράδειγμα σε ένα μουσικό όργανο ή να γράψει κάτι παρουσία άλλων, να φάει και να πιει μαζί με άλλους, να κάνει κάποια εργασία υπό επίβλεψη, ακόμη και να χρησιμοποιήσει δημόσια τουαλέτα. Επίσης, αποφεύγει να μπει σε ένα χώρο όπου ήδη είναι συγκεντρωμένοι άλλοι άνθρωποι, να μπει σε ένα θέατρο ή κινηματογράφο μετά την έναρξη της παράστασης ή να βγει από εκεί νωρίτερα, να διασχίσει ένα χώρο με κόσμο, όπως καφετερία, πλατεία ή πεζόδρομο. Η αίσθηση ότι θα βρεθεί στο επίκεντρο της προσοχής και θα γίνει αντικείμενο σχολιασμού είναι πολύ έντονος και κάνει τις παραπάνω καταστάσεις από δύσκολες έως απαγορευτικές.</span></div>
<div align="justify" class="western" style="line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 0cm; text-indent: 1.27cm;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Όπως ισχύει με όλες τις φοβίες, ο άνθρωπος που πάσχει από κοινωνική φοβία έχει πλήρη επίγνωση ότι ο φόβος του είναι υπερβολικός και παράλογος. Παρατηρώντας τη συμπεριφορά των άλλων συνειδητοποιεί ότι η ένταση του φόβου του ξεπερνά τα συνηθισμένα άγχη, γεγονός που τον κάνει να αισθάνεται μειονεκτικά και δυσάρεστα. Συχνά οι ασθενείς με κοινωνική φοβία αποδίδουν στον εαυτό τους χαρακτηρισμούς όπως ανίκανος, αδύναμος και ανεπαρκής, γεγονός που φανερώνει την επίπτωση της φοβίας στην αυτοεκτίμηση του πάσχοντα. Γενικότερα, η κοινωνική φοβία έχει μεγάλη επίδραση στη ζωή των ανθρώπων καθώς δυσκολεύει κάθε τους συναλλαγή επηρεάζοντας την προσωπική και κοινωνική τους ζωή, την ακαδημαϊκή και επαγγελματική επίδοση και τη γενικότερη προσαρμογή τους ενώ συχνά συνοδεύεται από υπερβολική χρήση αλκοόλ.</span></div>
<div align="justify" class="western" style="line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 0cm;">
</div>
<div align="justify" class="western" style="line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 0cm; text-indent: 0.95cm;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η κοινωνική φοβία περιγράφηκε για πρώτη φορά ως διαταραχή μόλις το 1980, και μόλις λίγα χρόνια αργότερα κατονομάστηκε από πολλούς ως η «αγνοημένη διαταραχή» καθώς ήταν δυσδιάκριτη η διαφοροποίησή της από την ντροπαλότητα, ενώ δεν ήταν ξεκάθαρο σε ποιο σημείο τελείωνε η φυσιολογική συστολή και άρχιζε ο παθολογικός φόβος. Έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί τα τελευταία χρόνια δείχνουν ότι η κοινωνική φοβία εμφανίζεται κυρίως στο τέλος της παιδικής και στην εφηβική ηλικία, με μέση ηλικία τα 15 χρόνια. Στον γενικό πληθυσμό περίπου 8% νοσούν κατά τη διάρκεια ενός έτους ενώ κάποια στιγμή στη ζωή τους θα νοσήσουν από κοινωνική φοβία περίπου το 13%. Η κοινωνική φοβία αποτελεί την τρίτη συχνότερη ψυχική διαταραχή στις ΗΠΑ, μετά την κατάθλιψη και την εξάρτηση από το αλκοόλ. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν πολύ πρόσφατα στοιχεία για τη συχνότητα της διαταραχής στον ελληνικό πληθυσμό, ωστόσο σε μια έρευνα που ολοκληρώθηκε το 2004 στη Μονάδα Θεραπείας Συμπεριφοράς του Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής και Ερευνών για την αξιολόγηση της δεκαπενταετούς λειτουργίας της, βρέθηκε ότι από τους ανθρώπους που ζήτησαν βοήθεια για προβλήματα που σχετίζονταν με άγχος τα τελευταία 15 χρόνια, το 10% έπασχε από κοινωνική φοβία.</span></div>
<div align="justify" class="western" style="line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div align="justify" class="western" style="line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 0cm; text-indent: 0.95cm;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η ίδια η φύση της κοινωνικής φοβίας δυσκολεύει συχνά κάποιον που υποφέρει από αυτήν να ζητήσει βοήθεια καθώς θεωρεί ότι θα εκτεθεί, με αποτέλεσμα η αναζήτηση βοήθειας να είναι συχνά δύσκολη ή να μετατίθεται χρονικά στερώντας από τον ασθενή την ευκαιρία να λύσει τα κοινωνικά προβλήματα όσο ακόμη είναι νέος και αυτά περιορισμένα, να χαρεί και να δημιουργήσει φίλους και να αισθανθεί ικανός και επαρκής. Άλλοι αγνοούν ότι τα προβλήματά τους αποτελούν συμπτώματα και συνέπειες μιας διαταραχής που μπορεί να αντιμετωπιστεί και θεωρούν ότι είναι φτιαγμένοι με αυτόν τον τρόπο και άρα καταδικασμένοι να φοβούνται σε όλη τους τη ζωή. Τέλος, κάποιοι δεν ξέρουν πού να αναζητήσουν βοήθεια, αν χρειάζονται παθολόγο για τα σωματικά τους συμπτώματα, μακιγιέρ για το κοκκίνισμά τους, νευρολόγο για την τρεμούλα ή ψυχολόγο. Ακόμη και στην περίπτωση που καταλήξουν στον ειδικό ψυχικής υγείας, το δίλημμα ψυχίατρος ή ψυχολόγος και το είδος της θεραπείας ή της ψυχοθεραπευτικής πρακτικής που ασκούν αποτελεί συχνά για αυτούς ένα γρίφο.</span></div>
<div align="justify" class="western" style="line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 0cm; text-indent: 0.95cm;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η κοινωνική φοβία κατατάσσεται στις διαταραχές άγχους και η θεραπευτική προσέγγιση που φαίνεται από τα ερευνητικά δεδομένα να έχει τα καλύτερα αποτελέσματα στην αντιμετώπισή της είναι η Γνωσιακή-Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία. Η συγκεκριμένη θεραπεία προτείνεται ως καταλληλότερη και πιο αποτελεσματική για τις Διαταραχές Άγχους τόσο από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας όσο και από την Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία, δύο από τους εγκυρότερους οργανισμούς για την αντιμετώπιση της Ψυχικής Ασθένειας.</span></div>
<div align="justify" class="western" style="line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η Γνωσιακή-Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία είναι μια εμπειρικά τεκμηριωμένη θεραπεία για την αντιμετώπιση πληθώρας ψυχικών διαταραχών, ανάμεσα σε αυτές και η κοινωνική φοβία στην οποία η αποτελεσματικότητά της μετά από πολλές και πολυετείς μελέτες φαίνεται να είναι ιδιαίτερα υψηλή. Η συγκεκριμένη θεραπεία για την κοινωνική φοβία έχει τους ακόλουθους στόχους:</span></div>
<div align="justify" class="western" style="margin-bottom: 0cm;">
<h3>
</h3>
<h3>
<ul>
<li><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight: normal; line-height: 23.1000022888184px; text-align: left;"><span style="font-size: small;">να αντιμετωπίσεις τις κοινωνικές συνθήκες και δραστηριότητες που φοβάσαι</span></span></li>
</ul>
<ul>
<li><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight: normal; line-height: 23.1000022888184px; text-align: left;"><span style="font-size: small;">να εγκαταλείψεις τις συμπεριφορές ασφάλειας</span></span></li>
</ul>
<ul>
<li><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight: normal; line-height: 23.1000022888184px; text-align: left;"><span style="font-size: small;">να διακόψεις τις αποφυγές, και</span></span></li>
</ul>
<ul>
<li><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight: normal; line-height: 23.1000022888184px; text-align: left;"><span style="font-size: small;">να αποκτήσεις διορθωτικές πληροφορίες που είναι ασύμβατες με τις δυσλειτουργικές σου πεποιθήσεις</span></span></li>
</ul>
</h3>
</div>
<div align="justify" class="western" style="line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 0cm;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div align="justify" class="western" style="line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 0cm; text-indent: 1.27cm;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ο τρόπος με τον οποίο πραγματοποιούνται και επιτυγχάνονται τα παραπάνω είναι συγκεκριμένος, σταδιακός, και δομημένος με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτυγχάνεται η σταδιακή προσέγγιση των δυσκολιών, η εκμάθηση νέων τρόπων αντιμετώπισης και διαχείρισης του άγχους και η μείωση του φόβου και του άγχους που βιώνεται. Η συγκεκριμένη θεραπεία έχει βασικές αρχές που προσαρμόζονται στις ιδιαίτερες ανάγκες και στην προσωπικότητα του πάσχοντα.</span></div>
<div align="justify" class="western" style="line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 0cm; text-indent: 1.27cm;">
<h3>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; font-weight: normal;">Η Μονάδα Θεραπείας Συμπεριφοράς προσφέρει θεραπεία για την Κοινωνική Φοβία.</span></h3>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div align="justify" class="western" style="line-height: 23.1000022888184px; margin-bottom: 0cm; text-indent: 1.27cm;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Για περισσότερες πληροφορίες τόσο για την κοινωνική φοβία όσο και για τις κοινωνικές δυσκολίες γενικότερα, διαβάστε: </span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>«Εγώ και οι άλλοι» <a href="http://behaviortreatmentplan.blogspot.gr/p/pashalia-mystikidou.html">Μυτσκίδου Πασχαλιά</a>, Εκδόσεις Σιδέρη.</b></span></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com